Ուշադրության կենտրոնում
Գիտատեխնիկական խելակորույս առաջընթացի շնորհիվ օր օրի «փոքրացող» աշխարհում, երբ թվում է, թե ռազմական գաղտնիքներ այլևս չկան, դեռևս կարևորվում է արագ, հուսալի և պաշտպանված կապի խնդիրը: Եթե մի կողմից, օգտագործելով թվային տեխնոլոգիաների ընձեռած անսահման հնարավորությունները, մարդիկ ձգտում են կատարելագործել ու հակառակորդի համար անհասանելի դարձնել տեղեկատվությունը, ապա մյուս կողմից մշակվում են միջոցներ «փակ դռները» բացելու, անհրաժեշտ ինֆորմացիան ստանալու ուղղությամբ:
Վերջին շրջանում միջազգային հանրության օրակարգում Սիրիայի դեմ ռազմական գործողությունների հարցն է: Երբ բոլորն սպասում էին, թե ուր որ է, Արեւմուտքը՝ ԱՄՆ-ի գլխավորությամբ, ռազմական գործողություններ կձեռնարկի: Նախագահ Բարաք Օբաման հանդես եկավ հայտարարությամբ՝ հարցը պետք է ներկայացվի Կոնգրեսի քննարկմանը: Այնուհետեւ Կոնգրեսի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովը դրական կարծիք հայտնեց, իսկ Սենատի եւ Ներկայացուցիչների պալատի նախագահներն էլ հույս հայտնեցին, թե նախագահի առաջարկը կանցնի: Հետո ԱՄՆ պետքարտուղար Ջոն Քերին իսկույն հանդես եկավ ելույթով, որի բնույթը հետեւյալն էր. եթե անգամ Կոնգրեսը հավանություն տա, ռազմական գործողությունների դիմելու հարցը կձգձգվի իննսուն օր:
Առաջին անգամ նա մահվան էր դատապարտվել 1915 թվականի մայիսի 24-ին։ Անգլիան, Ֆրանսիան, դաշնակից մյուս պետությունները պաշտոնապես հայտարարել էին, որ հայկական նախճիրներ հրահրելու համար պատերազմի ավարտից հետո անհապաղ պատասխանատվության պիտի ենթարկեն, մահապատժի դատապարտեն։
Պատժից խույս էր տվել։
Երկրորդ անգամ՝ 1920 թվականի հունվարի 13-ին, նրան մահվան էր դատապարտել Թուրքիայի գերագույն զինվորական ատյանը։
Պատժից խույս էր տվել, կեղծ անձնագրով հաստատվել էր Բեռլինում։ Միջոցներ էր մտմտում կուսակիցներին համախմբելու, իշխանությանը վերատիրանալու, Թուրանական անծայրածիր երկրի երազը իրականացնելու համար։
Երրորդ անգամ նրան մահապատժի էր դատապարտել հայ վրիժառուների Պատասխանատու մարմինը, որի կազմած «Սեւ ցանկ»-ում առաջինն էր։
Ընկերս՝ Հայրապետ Մեսրոպյանը, ավելի քան քսանհինգ տարվա ընդմիջումից հետո հարազատ գյուղում բեմադրեց իր երիտասարդ տարիների ամենասիրելի ու հաջողված ներկայացումներից մեկը՝ Գևորգ Գևորգյանի «Ների՛ր, մա՛յր հող» պիեսը: Քառորդ դար, որի ամեն օրն ապրել էր այդ հույսով ու երազանքով: Մի երկարատև ընդմիջում, որի ընթացքում նա հասցրեց եղբոր ու ավագ որդու հետ միասին զենք վերցնել, կռվել, վիրավոր որդու կյանքի ու առողջության համար տառապել և պայքարել հանուն այն գաղափարի, որն ընկած էր իր բեմադրած պիեսի հիմքում՝ անկախության, ազատության, առ հայրենի հողը անդավաճան սիրո ու նվիրվածության…
Սեպտեմբերի 3-ին Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ինստիտուտում ՀՀ ԶՈւ ավագ սպայակազմի համար առաջին անգամ հրամանատարաշտաբային դասընթաց է անցկացվել: Մագիստրոսական աստիճան ստացած զինվորականները ձեռք կբերեն ինչպես տեսական գիտելիքներ, այնպես էլ փորձ, հմտություններ եւ պրոֆեսիոնալ մոտեցում:
Հրամանատարաշտաբային դասընթացների բացման հանդիսավոր արարողությանը ներկա էին ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ Դավիթ Տոնոյանը, ռազմակրթական բարեփոխումներում ՀՀ ՊՆ-ին աջակցություն ցուցաբերած ՆԱՏՕ-ի միջազգային խորհրդատվական խմբի անդամները, Հայաստանում ՌԴ դեսպանության ռազմական կցորդը, ՀՀ գիտության եւ կրթության նախարարության եւ քաղաքացիական բարձրագույն ուսումնական հաստատությունների ներկայացուցիչներ:
Գերագնահատել ինժեներական զորքերի դերը, հնարավոր չէ: Ժամանակին ստեղծված ամրությունները, արգելափակոցները, մյուս կառույցները երբեմն վճռորոշ նշանակություն են ունենում ռազմական գործողությունների ընթացքի ու ելքի համար: Զորատեսակի աշխատանքների արդյունավետությունը շատ բարձր կարող է լինել լեռնային պայմաններում, երբ հարձակվող կողմի համար չկան առաջխաղացման լայն հնարավորություններ, իսկ բնական և արհեստական ամրություններն է՛լ ավելի հուսալի են դարձնում պաշտպանությունն ու միաժամանակ թույլ են տալիս ստեղծելու անտեսանելի ծուղակներ: Վերջին մեկուկես տասնամյակում ՀՀ ԶՈՒ ինժեներասակրավորային զորամասերի և մյուս զորամասերի համանուն ստորաբաժանումների ուժերով հատուկ ծրագրեր են իրականացվում հակառակորդի հետ շփման գոտում` պաշտպանական ամրությունների ստեղծման, եղածների կատարելագործման, առաջնագծի և թիկունքի միջև ապահով ու անխափան հաղորդակցության ուղիների կառուցման, ինչպես նաև կամրջաշինության, ճանապարհների մշտանորոգման, ականապատման, ականազերծման և այլ ուղղություններով:
ՀՀ զինված ուժերի միջազգային ներգրավվածությունն ուղղված է ոչ միայն ռազմական համագործակցության ընձեռած հնարավորությունների սպառմանը, այլև միջազգային անվտանգության ապահովման գործում գործնական մասնակցությանը: Միջազգային ներգրավման գործընթացում մենք փորձում ենք պահպանել պահանջարկի և առաջարկի որոշակի համամասնություն, ինչը նաև մեր զինված ուժերի միջազգային վարկի և հեղինակության խնդիրն է: Ուստի, պատահական չէ, որ 2004թ. ի վեր ՀՀ ԶՈՒ ստորաբաժանումները մասնակցում են միջազգային անվտանգության ապահովման առաքելություններին: