Ուշադրության կենտրոնում
Հոգեբանական պայքարը մղվում է մինչ մարտական գործողությունները և շարունակվում ինչպես պատերազմի ժամանակ, այնպես էլ դրա ավարտից հետո: Հիմնական խնդիրը հակառակորդի խմբային գիտակցության վրա ներգործության միջոցով յուրային կամքի պարտադրումն է` հասարակության, այդ թվում նաև ԶՈՒ-ի անձնակազմի գիտակցության կառավարման ու բռնակառավարման նպատակով:
Ըստ չինական գրավոր աղբյուրների` թյուրքալեզու ցեղերի նախահայրը՝ Թումին (Բումըն) խաքանը (առաջնորդը)գայլից է սերվել։ Նրա հայրը ազգությամբ եղել է հոն, իսկ մայրը՝ գայլ։ Թումինի տոհմից Աշինա «ազնիվ գայլ» իշխանի հպատակները կրում էին ոսկեգույն գայլի գլուխը պատկերող դրոշակներ, որպես ապացույց իրենց գայլային ծագման։ Նրանք արշավանքներն ու թալանը սովորաբար կատարում էին լիալուսնի ժամանակ։
Անկախ պետականության կորստից ի վեր հայ ժողովուրդը բազմաթիվ զինվորներ է ծնել, սակայն իր բանակն ունենալու բախտը չի ունեցել: Հայ մարտիկները, սպաներն ու գեներալներն իրենց անձնական սխրանքով ու նվիրումով փառք են բերել տարբեր երկրների, բայց մեր ժողովրդի քաջարի զավակները զրկված են եղել իրենց հայրենիքի շահերը և հայրենակիցների իրավունքները միասնաբար պաշտպանելու հնարավորությունից:
Քսան տարի առաջ մենք շրջեցինք պատմության անիվը: Այդ առանցքային ժամանակահատվածում մեր ժողովուրդը վերստեղծեց իր անկախ պետականությունը` ամբողջությամբ ստանձնելով պատասխանատվությունն իր իրավունքների ու ազգային շահերի պաշտպանության համար: Վերելքի այդ պատմական պահին կարևորագույն նվաճումներից մեկը հայոց բանակն էր:
Հայոց բանակի պատմությունը գալիս է հազարամյակների խորքից: Ռազմատենչ, նվաճող ածականները երբեք չեն բնութագրել հային, սակայն հանուն իր հողի, հավատի ու արժանապատվության` միշտ էլ անվարան սուր է վերցրել ձեռքը և այն բանեցրել ոչ պակաս հմտությամբ: Վկան` բազում նշանավոր հաղթանակները, որոնք մեկընդմիշտ ամրագրված են համաշխարհային ռազմարվեստում: Ասել է թե` հայոց բանակը և՛ հին է, և՛ նոր, և՛ դարերի փորձառությամբ թրծված, և՛ պատանեկան աշխույժով լի:
Հայկական Թամանյան դիվիզիայի անվան զորամասի հաշվարկի հրամանատար կրտսեր սերժանտ Ռուբիկ Միքայելյանն այն ինը հայորդիներից է, որի անձնական նվաճումը գրանցված է Գինեսի համաշխարհային ռեկորդների գրքում։ Ռուբիկը, որ զբաղվում է սամբո ըմբշամարտով եւ բանակ է զորակոչվել անցած տարվա գարնանը ֆիզկուլտուրայի պետական ինստիտուտն ավարտելուց հետո, պառկած դիրքից 6500 արտակորում («փորի պրես») էր կատարել 2011թ. սեպտեմբերի 21-ին՝ Հայաստանի Հանրապետության անկախության քսանամյակի առթիվ։
Սկիզբը` նախորդ համարում ՔԱՐՈԶՉՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ՕԴԱՉՈՒՆԵՐԸ Անհնար է, որ պատերազմի հատկապես վերջին փուլում խորհրդային ղեկավարությունը չմտածեր օդաչուների վերաբերյալ պետական քարոզչության մասին: Հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է կործանիչ օդաչուներին: Երևույթը հնագույն և հիվանդագին հարց էր ավիացիայում: Բնականաբար, Ստալինին հարկավոր էր այնպիսի հերոս, որն իր ցուցանիշներով առաջ լիներ դաշնակիցներից, միաժամանակ ունենար անաղարտ անցյալ, գեղեցիկ արտաքին և լիներ […]
2011թ. արդյունքներով դարձյալ ուսումնական զորամասերի մեջ լավագույնը ճանաչվեց հրետանային զորամասը եւ անընդմեջ երրորդ անգամ նվաճեց փոխանցիկ պատվադրոշը, ինչը նշանակում է, որ այն իր մշտական գրանցումն է ստանում հրետանային ուսումնական զորամասում։ Սա աննախադեպ հաջողություն է ազգային բանակում, որին հրետանավորների պատրաստման զորամասի անձնակազմը հասավ երիտասարդ հրամանատար գնդապետ Արմեն Հարությունյանի ղեկավարությամբ։