1994թ. հունվարն էր: ԼՂՀ բանակի հետախուզության ձեռք բերած տվյալների համաձայն` հակառակորդի հրամանատարությունը 1993թ. աշնանը հարավային ճակատում կրած պարտությունից հետո մարտական մեծ ուժեր է կենտրոնացնում արցախյան ռազմաճակատի բոլոր ուղղություններում, այդ թվում նաև` Աղջաբեդի և Ժդանովսկի շրջաններում, որտեղից նախատեսում էր հզոր հարվածներով ճեղքել Արցախի պաշտպանների դիրքերը հարավային (Հորադիզ քաղաք-կայարան), հարավարևելյան (Ֆիզուլու շրջան, Հորադիզից հյուսիս-արևելք՝ դեպի Շուքյուրբեյլի-Ալխանլի հատվածը) ու արևելյան (Մարտունու շրջանի հարակից ուղղությունը) ճակատներում և գրավելով Մարտունու ու Ֆիզուլու շրջանները՝ դուրս գալ դեպի Հադրութ և Ստեփանակերտ, իսկ հաջողության դեպքում՝ գուցե նաև Զանգեզուր ու Նախիջևան…

«Մենք համախոհներ, դաշնակիցներ կգտնենք հենց Ռուսաստանում: Դրվագ առ դրվագ կխաղարկվի ամենաըմբոստ ժողովրդի կործանման, նրա ինքնագիտակցության վերջնական, անդառնալի մարման` իր մասշտաբներով վիթխարի ողբերգությունը… Գրականությունը, թատրոնները, կինոն, այս ամենը կարտահայտի և կփառաբանի ամենաստոր մարդկային զգացմունքները…. Մենք ամեն կերպ կաջակցենք և կբարձրացնենք այսպես կոչված արվեստագետներին, որոնք մարդկանց ինքնագիտակցության մեջ կարմատավորեն և գլուխները կմտցնեն սեքսի, բռնության, սադիզմի, դավաճանության, մի խոսքով` ամեն տեսակի անբարոյականության պաշտամունքը…

Աշնանային զորակոչը շարունակվում է։ Զորամասերի համալրումը կատարվում է ինչպես պարտադիր ժամկետային, այնպես էլ պայմանագրային ծառայության զինվորներով։ Երկու ուղղություններով էլ առաջադրանքները հաջողությամբ է կատարում Արմավիրի տարածքային զինկոմիսարիատը։ Հերթական զորակոչի օրը՝ դեկտեմբերի 9-ին, լինելով տեղում, հետեւեցինք գործընթացին, զորակոչի պատասխանատուների հետ քննարկեցինք առկա հիմնախնդիրները, մասնակցեցինք տղաներին հավաքակայան ուղարկելու միջոցառմանը։

Հայ զինվոր, եթե երբևէ զարկելով ու զարկվելով, ընկնելով ու վերստին բարձրանալով առաջ կգնաս, եթե երբևէ քեզ կթվա, թե սպառվել են քո կենսական բոլոր ուժերը, իսկ նպատակդ, հանգրվանդ դեռ այնքա՜ն հեռու է, եթե երբևէ քեզ լքված ու մենակ կզգաս, կմտածես՝ մոռացել են քեզ աշխարհն ու անգամ Աստված, սակայն դու չե՛ս ընկրկել, չե՛ս ընկել, չե՛ս ծնկել, այնժամ հիշիր՝ քեզնից առաջ նույն քարքարոտ ու փշոտ ճանապարհով, ընկնել-ելնելով, զարկել-զարկվելով, հայ զինվորներ են անցել: Այդ նրանք են, որ քեզ նման՝ չընկնելով, չընկրկելով ու չծնկելով, մոտեցրել, իրականություն են դարձրել այն հեռավոր ու կապույտ երազանքը, որ Հայրենիք է կոչվում ու Հայաստան աշխարհ…

Նորահայտ փաստեր Նժդեհի մասին` նրա թոռնուհի, դերասանուհի ԳՈՀԱՐԻՆԵ ՏՐԴԱՏՅԱՆԻ հուշերում Սկիզբը` նախորդ համարում Ամուսինս` բանասեր Պավել Անանյանը, մեր ամուսնությունից հետո է իմացել, որ ես Նժդեհի թոռնուհին եմ: Սկսել է ուսումնասիրել Նժդեհին, թարգմանել նրա գործերը ու մի տեսակ հիվանդացել է Նժդեհով: Ճիշտն ասած, մի շրջան կար, ուզում էինք հեռանալ Հայաստանից, բայց երբ տարվեց նժդեհյան գաղափարախոսությամբ, ասաց` […]

Գնալով ավելի ու ավելի շատ են այնպիսի զենքերը, որոնք ո՛չ զենքի տեսք ունեն և ո՛չ էլ տեսանելի են: Ապագայի պատերազմները կլինեն առանց զենքի բացահայտ օգտագործման: Ավելի արդյունավետ են այն մեթոդները, որոնց կիրառման դեպքում հաղթվածները չեն էլ հասկանում, թե ինչ-որ մեկն իրենց հաղթել է:
Այժմ շատ է խոսվում արևի էներգիայի օգտագործման մասին: Ըստ լեգենդի, ռազմական նպատակներով առաջին անգամ արևային էներգիան օգտագործվել է մ.թ.ա. 3-րդ դարում, երբ Արքիմեդը հայելիների օգնությամբ այրեց հռոմեական նավատորմը:

Իլհամ Ալիևը Ադրբեջանի նախկին նախագահի` Հեյդար Ալիևի որդին է, և թերևս հենց այս հանգամանքն է, որ ամենաէական կնիքն է թողել նրա անհատականության ձևավորման և ամբողջ կյանքի վրա: Ընդհանրապես, հոր դերը հատկապես որդու անհատականության ձևավորման և հետագա զարգացման մեջ շատ կարևոր է. ըստ էության, որդու արարքներին, կարծիքին, որոշումներին տրվող հենց նրա գնահատականն է տղայի համար կողմնորոշիչ դառնում տղամարդու վարքագծի ճիշտն ու սխալը որոշելիս: Սակայն երբեմն հայրերն այնքան մեծ սպասելիքներ են ունենում իրենց երեխաներից, որ մոռանում են վերջիններիս անհատականության մասին: