Ուշադրության կենտրոնում
Հոկտեմբերի 18-21-ը ՀՀ զինված ուժերում անցկացվեց ՀՕՊ միջոցների «Լավագույն դիվիզիոն, մարտկոց, հաշվարկ, հետախույզ» մրցումների եզրափակիչ` երրորդ փուլը: Դրանց կատարման ընթացքը, արդյունքները մեզ ներկայացրեց ՀՀ ԶՈՒ ՀՕՊ զորքերի պետի տեղակալ-վարչության պետի տեղակալ գնդապետ Ա. Պողոսյանը:
Մարդու այնպիսի առանձնահատկություն, ինչպիսին է գիշերվա ժամերին մտավոր աշխատանքի մեծ արդյունավետությունը, խիստ անհատական է, սակայն` երկրորդական, եւ էապես չի ազդում զինծառայողի ծառայողական պարտականությունների կատարման վրա: Իհարկե, երբեմն նաեւ մի ոչ էական գիծ որոշակի պայմաններում կարող է որոշիչ դեր խաղալ եւ զգալի կերպով ազդել զինծառայողի գործողությունների վրա (օրինակ` ջրից վախենալը դժվարացնում է ջրային արգելքների հաղթահարումը): Այն կարող է առաջին պլան մղվել կոնկրետ դեպքերում եւ միայն այդ պարագայում իր վրա ուշադրություն սեւեռել:
ՀՀ պաշտպանության նախարար ՍԵՅՐԱՆ ՕՀԱՆՅԱՆԻ հարցազրույցը «Առավոտ» օրաթերթին -Հասկանալի պատճառներով հասարակությունը բավական զգայուն է բանակին առնչվող հարցերի նկատմամբ, բնականաբար, առավել պահանջկոտ է դարձել և պաշտպանական գերատեսչությունից ակնկալում է թափանցիկություն: -Շատ բնական է հասարակության զգայուն արձագանքը բանակի խնդիրների նկատմամբ: Ես չէի ցանկանա բանակը առանձնացնել հասարակությունից: Բանակը և հասարակությունը օրգանական կապի մեջ են: Բանակում արտակարգ պատահարների դեպքում […]
Պիտի ասեմ, որ վերջին ամիսներին՝ բանակի շուրջ բարձրացված աղմուկը եւ բանակի հայտնվելը հասարակության ուշադրության էպիկենտրոնում պայմանավորված է ոչ թե հանցագործությունների աճով, օրինապահության մակարդակի անկումով, այլ զորքերը հասարակության առջեւ ավելի թափանցիկ դարձնելու եւ հրապարակային գործունեությունը խրախուսելու քաղաքականությամբ։ Բացի դրանից, կան որոշակի ուժեր եւ խմբեր, որոնք կազմակերպված եւ նպատակային ջանքերով փորձում են սասանել բանակի հեղինակությունը եւ հարվածել երկրի զինված ուժերի մարտունակությանը։ Այսինքն՝ ապակայունացնել երկրի ներքին մթնոլորտը, խարխլել հասարակության հավատը բանակի հանդեպ, սերմանել վախի, անպաշտպանվածության մթնոլորտ, ուռճացնել բանակի թերությունները, խտացնելով գույները՝ արթնացնել տագնապ, խուճապային տրամադրություն եւ անել ամեն ինչ, որ եթե չստացվի տապալել, ապա գոնե ինչ-որ չափով ձախողել գալիք զորակոչը, բանակի համալրման աշխատանքները։
Հայաստանում տեղակայված ռուսական ռազմակայանի «Ալագյազ» հրաձգարանում հոկտեմբերի 24-28-ը անցկացվեց հայկական և ռուսական զինված ուժերի միացյալ զորախմբի համատեղ գումարտակային մարտավարական զորավարժություն` մարտական հրաձգությամբ: Զորավարժության թեման էր` պաշտպանության կազմակերպումը հակառակորդի հետ անմիջական շփման պայմաններում, պաշտպանական մարտի վարումը, հակագրոհի իրականացումը, նպաստավոր բնագծի զբաղեցումը: Յուրաքանչյուր կողմից զորավարժությանը մասնակցում էր մեկ մոտոհրաձգային գումարտակ իր ուժեղացման միջոցներով` հաուբիցային հրետանային մարտկոց, ինժեներա-սակրավորային, ականանետային, ռքկ պաշտպանության դասակներ, հատուկ նշանակության ջոկատներ:
Դիրքեր ենք ուղեւորվում փոխգնդապետներ Գ. Խեչոյանի եւ Վ. Սարիբեկյանի ուղեկցությամբ։
-Սարերում ձյունը մի քանի անգամ արդեն իջել է ու հալվել։ Հաջորդ ձյունը կմնա մինչեւ գարուն, կկուտակվի ու անանցանելի կդառնա,- նկատում է այս կողմերի բնակլիմայական պայմաններին քաջատեղյակ փոխգնդապետ Սարիբեկյանը եւ անջատում մեքենայի շարժիչը։ -Ստիպված ենք ոտքով շարունակել ճանապարհը, ձյունն ու ցեխը խառնվել են, «ուազիկը» չի բարձրանա,- ասում է նա եւ ոտքերի տակ ձյունը ճռճռացնելով՝ սովոր մարդու վստահ քայլվածքով շարժվում հենակետ տանող ճանապարհով։
Արդեն ավելի քան կես տարի է, ինչ ՆԱՏՕ-ի ուժերի աջակցությամբ Լիբիայում ապստամբները մարտական գործողություններ են իրականացնում ընդդեմ Մուամար Քադաֆիի ռեժիմի: Հոկտեմբերի 20-ին աշխարհն ականատես դարձավ երկրի 42 տարվա առաջնորդի ստորացուցիչ վախճանին, սակայն դեռ հարց է` արդյոք դա նշանակո՞ւմ է նաեւ երկրում սկսված քաղաքացիական պատերազմի վախճան: Այդուհանդերձ, Քադաֆիի մահով ավարտվում է լիբիական պատերազմի մի շրջափուլ, եւ տեղին է որոշակի եզրահանգումներ անելը: