Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Ուշադրության կենտրոնում

ՄԵԶ ՎՍՏԱՀՎԱԾ ՏԱՐԱԾՔՆ ԱՆԱՌԻԿ ՄՆԱՑ

Արթիկցի Արման Սիմոնյանը ուսանում է Երեւանի պետական բժշկական համալսարանում, ուղիղ մեկ տարի առաջ այս օրերին կռվի դաշտում էր՝ Արցախի հյուսիսային թեւում։

«ՄԵՆՔ ԱՊԱԳԱՅԻ ԱԶԳ ԵՆՔ, ՈՐՈՎՀԵՏԵՎ ՇԱՏ ԽՈՐ ԱՐՄԱՏՆԵՐ ՈՒՆԵՆՔ ԱՆՑՅԱԼՈՒՄ»

-Եթե թողնեք իմ ցանկությանը, ես սկզբից կպատմեմ մի պատմություն, որը, թերևս, ամենամեծ ազդեցությունն է ունեցել իմ դաստիարակության, իմ ներաշխարհի ձևավորման վրա:

ԹՈՒՅԼ ՉԵՆՔ ՏԱ ԱԴՐԲԵՋԱՆԻՆ ԿՈԾԿԵԼՈԻ ԻՐ ԿԱՏԱՐԱԾ ԾԱՆՐԱԳՈՒՅՆ ՀԱՆՑԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ

Զրույց ՄԻԵԴ-ում հայ գերիների շահերի ներկայացուցիչ ՍԻՐԱՆՈՒՇ ՍԱՀԱԿՅԱՆԻ հետ

«ԱՄԵՆԱՄԵԾ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՅՐԵՆԻ ԵԶԵՐՔՈՒՄ ԱՊՐԵԼՆ Է»

Պահեստազորի եռամսյա վարժական հավաքներին ընդգրկված անձնակազմը մարտական հերթապահություն է իրականացնում հանրապետության տարբեր սահմանային հատվածներում։
Դեռ երեկ քաղաքացիական կյանքում տարբեր մասնագիտության, տարբեր տարիքի տեր մարդիկ զինվորական համազգեստ են հագել՝ զինվորացել են երեք ամսով։

ԿԱՊԻՏԱՆ ՄՈՎՍԵՍ ԴԱՎԹՅԱՆ

Տանկիստ Մովսես Դավթյանի մայրը մաթեմատիկայի ուսուցչուհի է։ Տիկին Ելենան 1988 թ. սումգայիթյան կոտորածների ականատեսն է։ Նա իր մաշկի վրա է զգացել բռնի տեղահանման սարսափը։ Քսանմեկ տարեկան աղջկա ընտանիքը 1988 թ. նոյեմբերին ապաստան գտավ Ազնվաձորում։

ՀԻՄԱ ՄԵՐ ՏԵՂԸ ԽՐԱՄԱՏՈՒՄ Է

Շուրջօրյա մարտական հերթապահություն և ուժեղացված ծառայություն առավելագույն զգոնությամբ. զինված ուժերում, սահմանագծի ամբողջ երկայնքով, սա անփոփոխ հրամայական է: Սա խնդիր է, որի ճշգրիտ և հստակ կատարումը այլընտրանք չունի: Այս գիտակցմամբ էլ բոլորովին վերջերս սահմանի պահապանների շարքերը համալրեցին եռամսյա վարժական հավաքի մասնակիցները:

ԱՊՐՈՂ ՈՒ ԱՊՐԵՑՆՈՂ ԳՈՐԾ...

«Ուզում եմ շնորհավորել բոլորիս մեր Անկախության տոնի կապակցությամբ: Առանձին ուզում եմ շնորհավորել պապիկիս՝ Մակար Մեհրաբյանին: Պա՛պ ջան, ինչո՞ւ հենց քեզ հիշեցի: Քանի որ մեր մեջ, կոնկրետ իմ մեջ, հենց դու ես սերմանել հայրենասիրությունն ու անկախ Հայրենիքի հանդեպ սերը: