Արդարամիտ, պարզ ու շիտակ, լույս տղա էր, բոլորին օգնության ձեռք մեկնելու պատրաստ, երբեք ոչ մեկի չէր մերժի, օրվա որ ժամին էլ լիներ, կշտապեր օգնության, քայլող բարություն էր. այսպես են բնութագրում վերջին պատերազմում հերոսաբար զոհված Գարիկ Գափոյանին ճանաչողները:

(Հատվածներ ՀՐԱՆՏ ԹԱՄՐԱԶՅԱՆԻ «Սիամանթո» մենագրությունից)

Ուսումնական զորամասում գործնական պարապմունք անցկացնող կապիտան Ալիխանյանն անցած պատերազմում իր բացառիկ նվիրումով ու խիզախությամբ աչքի ընկած մեր սպաներից է: Գործնական դասաժամի մասնակիցներն էլ իր հետ, իր կողքին պատերազմի թոհուբոհով անցած զինվորներն են:

Մեր լավագույն զինվորական բժիշկներից շատերը 44-օրյա պատերազմի ընթացքում ռազմաճակատում էին: Իրենց պարտականություններն ստանձնեցին առանց երկմտելու՝ Հիպոկրատի երդմանը հավատարիմ: Անցան բազում փորձություններով ու դժվարություններով, հնարավորն ու անհնարինն արեցին՝ փրկելու համար վիրավոր մարտիկների կյանքն ու առողջությունը: Աշխատել են առանց հանգստի՝ հաճախ 24 ժամ շարունակ ծանր վիրահատություններ իրականացնելով: Նրանք այսօր էլ հայկական բանակում ռազմական բժշկի իրենց պարտականություններն են կատարում: Ծանոթանանք նրանցից երկուսի հետ:

Հերոս քաջորդի Գոռ Աբգարյանի անունով օրերս անվանակոչվեց Օշականի երաժշտական դպրոցի ժողովրդական նվագարանների դասարանը:
-Գոռը մեր դպրոցի լավագույն աշակերտներից էր, դժվար է, անասելի դժվար աշակերտի մասին անցյալ ժամանակով խոսելը,- անհուն հուզմունքով նշում է երաժշտական դպրոցի տնօրեն Աշոտ Մաթոսյանը:- Հպարտանում ենք, որ այսպիսի հայրենանվեր տղաներ ունենք. արժանի լինենք նրանց նման քաջերի կյանքի գնով է՛լ ավելի սրբացած հողի վրա ապրելու:

Լեգենդար հրամանատար, գեներալ-մայոր ԱՐԿԱԴԻ ՏԵՐ-ԹԱԴԵՎՈՍՅԱՆԻ հիշատակին

Օրեր առաջ խմբագրություն զանգահարած տղամարդն այսպես ներկայացավ.
-Արցախյան պատերազմի մասնակից, ավագ լեյտենանտ Դավիթ Հովհաննիսյանի հայրն եմ: