Շուտով լույս կտեսնի Սերժ Առաքելյանի «Հրեղեն ոգու կանչը» գեղարվեստական վավերագրական ակնարկների գիրքը, որը պատմում է արցախյան ռազմաճակատներում «Զորավար Անդրանիկ» ինքնապաշտպանական կամավորական ջոկատի մարտիկների ցուցաբերած արիության ու տոկունության, նրանց մարտական սխրանքների մասին։ Գրքի հերոսներն անձնուրացաբար կռվելով զավթիչների դեմ, իրենց կյանքի գնով պաշտպանեցին մեր հանրապետության սահմաններն ու Արցախը։ Հայրենիքի հանդեպ նվիրական սերն է, որ ոգեշնչում, մարտնչելու եւ հաղթելու ուժ էր տալիս նրանց։

WikiLeaks կայքի հրապարակած գաղտնի փաստաթղթերի համաձայն` ԱՄՆ-ը մտավախություն ունի, որ Հնդկաստանի լաբորատորիաներից ահաբեկիչները կարող են կենսաբանական զենք գողանալ:

ԱՄՆ-ը այս բյուջետային տարում, որը սկսվել է հոկտեմբերի 1-ին, Իրաքում և Աֆղանստանում պատերազմելու համար կծախսի 160 միլիարդ դոլար: Ռազմական ամբողջ բյուջեն կկազմի 725 մլրդ դոլար: Նախատեսվում է զինծառայողների աշխատավարձն ավելացնել 1.4%-ով:

Գերմանիայի արտգործնախարարի խոսքով, իր երկիրը 2011 թվականի վերջին զորքը դուրս կբերի Աֆղանստանից: Ներկայումս մոտ 4600 գերմանացի զինվոր հսկում է Աֆղանստանի հյուսիսային մի հատված, ներառյալ Մազարի Շարիֆ և Կունդուզ քաղաքները: Հիշեցնենք, որ հայ խաղաղապահները պահպանում են Կունդուզի օդանավակայանը և ծառայում գերմանական հրամանանատարության ենթակայությամբ:

Մինչև 2020 թվականը Ռուսաստանի ԶՈՒ կհամալրվեն ավելի քան 1300 տեսակի սպառազինությամբ, այդ թվում` 220-ը նոր զինատեսակներով: Դրա համար կծախսվի ավելի քան 20 տրիլիոն ռուբլի` 640.7 մլրդ դոլար:

Անցյալ տարեվերջին ադրբեջանցի քաղաքագետ Մուբարիզ Ահմեդօղլուն ափսոսանքով արձանագրեց, որ հայերը պատերազմից չեն վախենում: «Նրանք հաշտվել են պատերազմի անխուսափելիության հետ,- ասաց Ահմեդօղլուն,- եւ նույնիսկ ուզում են, որ պատերազմն անհապաղ սկսվի, քանի դեռ Ադրբեջանն ավելի չի ուժեղացել» («novosti.az», 21.12.2010):
Այո՛, հայ հասարակությունը պատերազմից չի վախենում: Ավելին, վստահ է, որ պատերազմը վերսկսվելու դեպքում հայոց բանակը նոր տարածքներ է ազատագրելու: Այդ են վկայում համացանցում անցկացվող սոցիոլոգիական հարցումները:

Հայոց մեծերի համար Ամանորի տոնը միշտ էլ մի գեղեցիկ առիթ է եղել նորից խոսելու հարազատ ժողովրդի հետ, իմաստավորելու կյանքը, խորհրդածելու անցած եւ գալիք ճանապարհների շուրջ։ Եվ ծնվել են խոսքեր, գրվել տողեր, որոնք այսօր էլ հնչում են նույն իմաստնությամբ՝ ճանաչել տալով ոչ միայն մեծերին, այլեւ ինքներս մեզ։
Հետաքրքիր է, ի՞նչ են մտածել, ինչպե՞ս են Ամանորը տեսել մեր մեծերը երկրի, ժողովրդի եւ իրենց իսկ կյանքի տարբեր ժամանակահատվածներում։