«Որ մեծագիր Սպարապետը մեր օրերում մեր կողքին իրոք կայացել էր, որ հանձին նրա մենք մեզանում մեր մսից ու արյունից հունցած արտասովոր մեկն ունենք, մեկը՝ որ օրհասի հանդիման մեր կասկածն ու տագնապը մեզնից բոլորից ամենախորն էր թաքցնում, մեկը՝ որ մեր վհատության ու անկման խորատի տեղ հույսի, հավատի ու վստահության բարձունքն էր հառեցնում…»։ Այդ զգալի էր եւ իր կենարար ողջությամբ, բայց առավել քան զգալի է այսօր՝ իր սպանիչ բացակայությամբ, երբ մեր յուրաքանչյուրի ու հանուրի ընթացքին տարտամ շփոթ է ներքաշվել, երբ մեր բոլորի հորիզոնը կրճատվել է ամբողջ փարսախներով, երբ այսօրվա ու վաղվա միջեւ կանգնած ենք մեր հասակների ոչ այն շիտակ պահվածքով, ինչպես կանգնած էինք կորովի իր ներկայությամբ»։

Երբ գնդապետ Ս. Սեդրակյանը նշանակվեց զորամասի հրամանատար, հենց նույն տարում զորամասը ճանաչվեց լավագույնը զորատեսակի կազմում, այնուհետեւ պարգեւատրվեց «Վարդան Մամիկոնյան» շքանշանով։ Բնականաբար, նման բարձր պարգեւը նախեւառաջ զորամասի անցած մարտական ուղու արժանի գնահատականն էր, բայց նաեւ հաշվի էին առնվել ուսման եւ ծառայողական կարգապահության մեջ արձանագրված բարձր արդյունքները։ 2009թ. կրկին ճանաչվեցին լավագույնը եւ պարգեւատրվեցին պատվո դրոշով։ Զարգացնելով հաջողությունը՝ 2010թ. դարձյալ ցույց տվեցին բարձր արդյունքներ եւ երրորդ անգամ ճանաչվեցին լավագույն հրետանային զորամաս։

Դեռ Մարտակերտի նահանջի օրերին ԼՂՀ-ում սկսվեց կանոնավոր բանակի հաստիքային կառուցվածքի մշակումը, ինչը, կյանքի կոչվելով անմիջապես մարտերի ժամանակ, ենթադրում էր փոխել գործող կապի ողջ համակարգը: Եվ ստեղծվեց զինվորական կապի կազմակերպման դասական կառուցվածք:
Սա առավելապես կազմակերպական հարց էր, որի լուծման համար հարկ էր հստակեցնել զորքերի ենթակայությունը, որից հետո միայն պարզ կդառնար, թե որ ստորաբաժանմանը կապի ինչ միջոցներ են անհրաժեշտ, հանգուցային կայանները որտեղ պիտի տեղակայվեն եւ ըստ այդմ՝ ով ինչ հաճախականություններում է աշխատելու, որոնք են հիմնական եւ որոնք՝ պահեստային հաճախականությունները, կապի որ կայանքն ում հետ է համագործակցելու եւ այլն:

7. Eurofighter EF-2000 Typhoon Հիմնական մարտավարատեխնիկական տվյալներ Երկիր Եվրոպա Տեսակ մարտավարական բազմաֆունկցիոնալ կործանիչ Ընկերությունը Eurofighter Առաջին թռիչքը 1994թ Երկարությունը 15.96 մ Թեւերի բացվածքը 10.95 մ Բարձրությունը 5.28 մ Թռիչքի արագությունը 2125 կմ/ժ Թռիչքի առաստաղը 19812 մ Թռիչքի առավելագույն հեռավորությունը 3790 կմ Մարտական բեռնվածքի քաշը 6500 կգ Անձնակազմը 1 մարդ Eurofighter EF-2000 Typhoon-ը բազմաֆունկցիոնալ, «բադ» սխեմայով […]

Ես կարծում եմ, որ մեր ազգի համար ամենակարեւոր գաղափարը ազգային միասնության գաղափարն է, այսինքն՝ ազգային ինքնագիտակցությունը, իրեն ամբողջի մասնիկը զգալու գիտակցությունը։ Ազգի մասին խոսելուց, ազգային գաղափարները եւ ազգային արժեքները տարբերակելուց առաջ պիտի հասկանանք, թե ինչով է դրսեւորվում անհատ-ազգ հարաբերությունը։ Մենք գիտենք, թե ինչ ասել է ընտանիք, ինչ հարաբերություն պիտի լինի ընտանիքի անդամների միջեւ։ Օրինակ. եթե ընտանիքը հարուստ է, ապա ապահովված են ընտանիքի բոլոր անդամները, չի կարող ընտանիքում մեկը շատ հարուստ լինել, մյուսը՝ շատ աղքատ։ Չի կարող ընտանիքի անդամներից մեկը մյուսի շահերը ոտնահարելով իր համար բարեկեցություն ապահովել։

Մայոր Սամվել Հովսեփյանը՝ նախկին երկրապահը, այսօր արդեն ազգային բանակի սպան, մարտական լուրջ ուղի է անցել։ Զինվորի նկատմամբ անթաքույց սիրով տոգորված սպան մարդկային ամենավսեմ առաքինությունը հայրենասիրությունն է համարում։
-Այն հայրենասիրությունը, որ սահմանին կանգնած զինվորի ու հրամանատարի միասնական ջանքերով է ծնունդ առնում,- ասում է մայոր Հովսեփյանը։
Երբ վտանգվեցին մեր հայրենիքի սահմանները, Սամվելն էլ շատ հայորդիների նման համալրեց կամավորականների շարքերը եւ Կիրանց գյուղի կամավորական ջոկատի կազմում ձեռնամուխ եղավ հյուսիսարեւելյան սահմանների պաշտպանությանը։

Արդեն երկրորդ շաբաթն էր, ինչ Լաչինի միջանցքը հաջողությամբ ու անխափան գործում էր, իսկ Գետաշենի ու Մարտունաշենի վիճակը մնում էր նույնը: Ավելին, թուրքերը, աստիճանբար ամրապնդվելով, իրենք էին նախահարձակ լինում եւ հրետանիով ռմբակոծում Շահումյանի շրջանի ինքնապաշտպանական ջոկատների դիրքերը:
Շահումյանում տիրող անհասկանալի իրավիճակը չէր կարող ազատամարտիկների դժգոհությունը չառաջացնել:
Ժամանակն անցնում եւ աշխատում էր հօգուտ թուրքերի: Գետաշենը գրավելու համար պահը ձեռքից բաց էր թողնված, իսկ հակառակորդը քնած չէր: