#42 (907) 27.10.2011 – 2.11.2011
Պիտի ասեմ, որ վերջին ամիսներին՝ բանակի շուրջ բարձրացված աղմուկը եւ բանակի հայտնվելը հասարակության ուշադրության էպիկենտրոնում պայմանավորված է ոչ թե հանցագործությունների աճով, օրինապահության մակարդակի անկումով, այլ զորքերը հասարակության առջեւ ավելի թափանցիկ դարձնելու եւ հրապարակային գործունեությունը խրախուսելու քաղաքականությամբ։ Բացի դրանից, կան որոշակի ուժեր եւ խմբեր, որոնք կազմակերպված եւ նպատակային ջանքերով փորձում են սասանել բանակի հեղինակությունը եւ հարվածել երկրի զինված ուժերի մարտունակությանը։ Այսինքն՝ ապակայունացնել երկրի ներքին մթնոլորտը, խարխլել հասարակության հավատը բանակի հանդեպ, սերմանել վախի, անպաշտպանվածության մթնոլորտ, ուռճացնել բանակի թերությունները, խտացնելով գույները՝ արթնացնել տագնապ, խուճապային տրամադրություն եւ անել ամեն ինչ, որ եթե չստացվի տապալել, ապա գոնե ինչ-որ չափով ձախողել գալիք զորակոչը, բանակի համալրման աշխատանքները։
Դիրքեր ենք ուղեւորվում փոխգնդապետներ Գ. Խեչոյանի եւ Վ. Սարիբեկյանի ուղեկցությամբ։
-Սարերում ձյունը մի քանի անգամ արդեն իջել է ու հալվել։ Հաջորդ ձյունը կմնա մինչեւ գարուն, կկուտակվի ու անանցանելի կդառնա,- նկատում է այս կողմերի բնակլիմայական պայմաններին քաջատեղյակ փոխգնդապետ Սարիբեկյանը եւ անջատում մեքենայի շարժիչը։ -Ստիպված ենք ոտքով շարունակել ճանապարհը, ձյունն ու ցեխը խառնվել են, «ուազիկը» չի բարձրանա,- ասում է նա եւ ոտքերի տակ ձյունը ճռճռացնելով՝ սովոր մարդու վստահ քայլվածքով շարժվում հենակետ տանող ճանապարհով։
Հոկտեմբերի 2-16-ը ազգային բանակի բոլոր զորամիավորումներում անցկացվեց «Լավագույն հրաձգային դասակ» մրցույթը: Նմանատիպ մրցույթներ անցկացվում են տարին մեկ անգամ` ամառային ուսումնական փուլի ընթացքում: Ինչպես ամեն տարի, այս տարի ևս մրցումների սկիզբը տրվեց զորամասերում ստուգողական պարապմունքների (մարտական հրաձգությունների) ժամանակ լավագույն արդյունքները ցուցաբերած դասակների պայքարում: Այնուհետև մրցեցին զորամիավորումներում հաղթող ճանաչված դասակները:
«Կարոտի կանչ» հասարակական կազմակերպության նախագահ Անահիտ Սարգսյանը հոկտեմբերի 21-ին նախաձեռնեց այցելություն Հայաստանի սահմանային զորամաս: Նախաձեռնությանը միացել էին Արցախյան պատերազմում զոհված եւ անհայտ կորած ազատամարտիկների մայրերն ու այրիները, նաեւ՝ սահմանային զորամասում ծառայությունը անցկացնող զինվորի մայրն ու քույրը:
Օրերս ՀՀ զինված ուժերի 4-րդ բանակային կորպուսում անցկացվեց մարտական հրաձգությամբ մարտավարական զորավարժություն: Զորավարժության սցենարի համաձայն` զորամիավորման զորամասերից մեկը բերվեց մարտական պատրաստության բարձր աստիճանի, ռազմերթ կատարեց և զբաղեցրեց պաշտպանական բնագիծ: Այնուհետև ստորաբաժանումները պաշտպանական մարտ վարեցին պայմանական հակառակորդի հետ անմիջական շփման պայմաններում: Մարտական իրադրությանը մոտ պայմաններում հատուկ ուշադրություն դարձվեց բոլոր օղակների հրամանատարների` ստորաբաժանումների և կրակի կառավարման ունակությունները զարգացնելու վրա:
Մի անանուն հուզմունք էր տիրում դպրոցի դահլիճում-բեմում. մեծ զորավարի, մեծ մտածողի, ազգային արժեքների մեծ կրողի, ցեղապաշտ հայրենասերի կյանքի վերջին հատվածն էր ցուցադրվում։ Բեմում ճակատը միշտ բարձր պահած, ազգին ու հայրենիքին անմնացորդ նվիրված Գարեգին Նժդեհն էր (դերակատար՝ Աշոտ Գալյան) ու հայոց երկրից նրան բաժին հասած մի բուռ հողի լեգենդը։
