Գրիպը սուր ռեսպիրատոր վիրուսային վարակ է, որը արտահայտվում է վերին շնչառական ուղիների բորբոքումով, օրգանիզմի ընդհանուր ինտոքսիկացիայով։ Մարդկային պատմությանը մշտապես ուղեկցել են գրիպի պանդեմիաները (1918թ., 1957թ., 1986թ., 2009թ.), որոնք խլել են միլիոնավոր մարդկանց կյանքեր, այդ իսկ պատճառով բժշկագիտությունը մշտապես որոնում է ուղիներ այդ վարակը կանխարգելելու համար, սակայն խնդիրը բավական բարդ է։

…Կյանքի էջերից պոկված թերթիկները քամին առել թևերին ու աղավնու ճերմակ թևիկների նման ծափծափում է հայրենի, Մարգարիտա տատի ծննդավայր Շահնազար գյուղի տների կտուրներին, շրջակա դաշտ ու սարերին, հետո իջնում է գյուղի հանգստարան, թևերը թափահարում արդեն հանգչող խնկամանի վրա ու նորից կրակը բորբոքելով, խնկի բույրը շաղ է տալիս հարազատ տապանաքարերին, որոնց տակ արդեն քանի-քանի տարի ննջում են մարդիկ, որոնց կյանքի էջերը ճերմակ-ճերմակ էին, ինչպես հեռավոր սիբիրների ձյունը, և այսպես բաց ու ճերմակ էլ կմնային, անգամ գուցե մոռացվեին, որովհետև ժամանակներն անողոք էին՝ հեշտությամբ մոռացնել էին տալիս անուններ, ապրումներ, երազանք ու իղձ, որոնք ասես իսկի չեն էլ եղել, չեն ապրել, խորհել, տառապել ու երազել…

Մանուկ օրերի հիշողությունները անցնող տարիների հետ, երբ նորից այցի են գալիս., իրենց հետ խնդություն, ջերմություն են բերում։ Դեմքերն ու դեպքերը այնքան են քեզ հարազատ, որքան քո մանկության անհոգ ու անուշ օրերը։
…Ձմեռ է, ձյուն։ Մանկության տարիներին ձյունը ծածկում էր արար-աշխարհ, ծածկում էր մեր գյուղի տներն ու շրջակա սարերը։ Երեխաներով տաք վառարանի շուրջ հավաքվում ու փորձում էինք չորացնել մեր թաց շորերը, գուլպաները։ Հաճելի ջերմությունը նինջ էր բերում, սակայն մայրիկիս խնդրանքով երեխաներիցս մեկնումեկը պետք է բարձրաձայն մի գիրք կարդար, հիմնականում հայոց պատմավեպերից՝ «Սամվել», «Անիի ավերակները», «Խենթը»…

Արտավազդը գլխից վեր պահեց գավաթն ու արժանապատվությամբ արտասանեց.
– Մեր ուժը գիտության մեջ է, և մենք հույներից կստանանք այն, ինչ մեզ պետք է, բայց միևնույն ժամանակ կպահպանենք մեր հավատն ու մեր լեզուն:
Պարմենիոնը եղբորից ավելի բարձրահասակ ու թիկնեղ էր, բայց Արտավազդի մեջ զարմանքով ավելի շատ կամք ու անսահման ուժ զգաց:
– Հայր, ես իրավունք չունեմ ժառանգելու քո գահը, բայց թույլ տուր, որ ժամանակի ընթացքում այն քո թոռանն անցնի, – արտասանեց Արտավազդը և գավաթը մեկնեց Սլովենային:

Ինչու՞ եք ողջին մեռելների մեջ փնտրում: Այստեղ չէ, այլ հարություն առավ: Հիսուս Քրիստոսի Հրաշափառ Հարությունը Եկեղեցու մեծագույն տոներից է եւ արտահայտումն է Աստվածորդու տնօրինական առաքելության եւ մարդու փրկագործության նախախնամ խորհրդի: Քրիստոսի հարությունը մանրամասնորեն նկարագրվում է Ավետարաններում:

Զինծառայողների և նրանց ընտանիքների անդամների սոցիալական պաշտպանության կարևոր բաղադրիչներից են արտոնությունների, նպաստների ու հատուցման վճարների իրավական ամրագրումը՝ որպես ծառայության դժվարություններով, ինչպես նաև որոշ առանձնահատկություններով պայմանավորված մի շարք քաղաքացիական իրավունքների ու ազատությունների սահմանափակման փոխհատուցում:

Քաշաթաղի շրջանի հարավային հատվածում՝ Արաքսից ձախ, մինչև Բերձոր, գարունն արդեն տեր է դարձել իր տիրույթներին: Վերջերս աշխատանքի բերումով հաճախ եմ լինում Որոտանի և Ողջիի ավազանում: Աչքի համար ամենահաճելի տեսարանն այն է, երբ հայ գյուղացին իր այգին ու հողատարածքն է մշակում. ամեն կողմից բարձրանում է ձմռան կուտակած վառվող խաշամի ծուխը, որի միջից ծաղկած ծիրանենիները հյուրընկալ աչքով են անում, վերադարձել են նաև Հակարի գյուղի մշտական բնակիչ 2 արագիլները: