#13 (980) 4.04.2013 – 10.04.2013
Արցախյան պատերազմն ի հայտ բերեց բազմաթիվ հերոսների ու դրա հետ մեկտեղ` հերոսածին մայրերի: Կանայք, որոնց կյանքը իրենց զավակներին կորցնելուց հետո հերոսության շարունակական դաս է: Կանայք, որոնք իրենց տոկունությամբ ու ոգու արիությամբ կրթում են իրենց որդիների հերոսացմանը արժանի հետնորդների:
Անհնար է գերագնահատել կնոջ դերը հասարակական կյանքում։ Նրանք ամենուր են. քաղաքականության ու գիտության ասպարեզում, օրենսդիր ու գործադիր մարմիններում, կրթության, առողջապահության, արտադրության, շինարարության, մշակույթի, սպորտի բնագավառներում, իրավապահ կառույցներում և, իհարկե, պետական անվտանգության ու պաշտպանության համակարգում։
Եթե կնոջը բնորոշող «գեղեցիկ սեռ» արտահայտությունը լիովին համապատասխանում է իրականությանը, ապա «թույլ սեռ»-ը միանգամայն վիճարկելի է։ Դե, արի ու հաղթիր հատուկ նշանակության զորքերում ծառայող կնոջը, կամ էլ գերազանցիր ծանրամարտի աշխարհի չեմպիոնուհուն։
Խորհրդային Միության կրկնակի հերոս, գվարդիայի փոխգնդապետ Նելսոն Ստեփանյանի ծննդյան 100-րդ տարեդարձի առթիվ ՀՀ պաշտպանության նախարարության վարչական համալիրում մարտի 29-ին տեղի ունեցավ հադիսավոր միջոցառում, որին ներկա էին ՀՀ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, ՀՀ-ում Ռուսաստանի, Ուկրաինայի և Բելառուսի դեսպանատների, ՀՀ-ում տեղակայված 102-րդ ռազմակայանի ներկայացուցիչներ:
Շարքային Արմեն Շախիկյանը ձայնագրիչի առջև խոսելուց այնքան համարձակ չէ, ինչպես դիրքերում. բառերն ընտրում է զգուշավորությամբ և երկար մտածելուց հետո: Մինչդեռ դիրքերում չափազանց զգոն է ու արագ կողմնորոշվող: Կրծքին կրում է «Վազգեն Սարգսյան» մեդալը, որը մարտի 30-ին նրան հանձնեց պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը` մարտական հերթապահության ժամանակ վճռականություն և խիզախություն ցուցաբերելու համար:
Ապրիլ ամսին գլխավոր ռազմական տեսչությունը համալիր ստուգումներ է անցկացնելու գնդապետ Գ. Խաչատրյանի հրամանատարությամբ գործող 89-րդ Թամանյան դիվիզիայի անվան զորամասում։ Բնականաբար, այդ կապակցությամբ ստորաբաժանումներն աշխատում, ուսումնական պարապմունքներն անցկացնում են կրկնակի եռանդով։ Նրանք ամեն օր զորամասի տարածքում և զորավարժարանում կատարելագործում են տեսական գիտելիքներն ու դրանք գործնական աշխատանքում կիրառելու հմտությունները։
Աղվան Հրանտի Մինասյան՝ ծնված 1970թ.։ Դպրոց, տեխնիկում, այնուհետև սկսվեց ազատագրական պայքարը, և Աղվանը միացավ եղբոր՝ Աշոտի (Աշոտ Երկաթ) հրամանատարությամբ մարտնչող ջոկատի տղաներին։ Զոհվեց 1993թ., 23 տարեկան հասակում։ Մահից հետո տպագրվեցին «Տապանագիր», «Սուր և խաչ» գրքերը։ Հետմահու ընտրվեց Հայաստանի գրողների միության անդամ։ Պարգևատրվեց Եղիշե Չարենցի անվան մրցանակով։