Վերջին ամիսներին մի շարք նախկին ազատամարտիկներ և պահեստազորի սպաներ օգտվելով օրենքով իրենց ընձեռված իրավունքներից, կազմակերպում են բողոքի ելույթներ` պահանջելով բարելավել իրենց սոցիալ-կենցաղային պայմանները և սահմանել մի շարք այլ արտոնություններ:
Այդ ընթացքում Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանն ու նախարարության ղեկավար կազմը հանդիպել են նախաձեռնող խմբի հետ և մանրամասն քննարկել նրանց բոլոր առաջարկությունները:

Եթե ազգային բանակի մարտական զորամասերում ամառային ուսումնական փուլը նոր է սկսվում, ապա ուսումնականներում արդեն հետևում է մնացել մեկնարկային առաջին օրերին հատուկ կաշկանդվածությունը, և գործընթացը մտել է բնականոն հուն: Մենք չունենք այնպիսի մարտական զորամաս, որը զրահատեխնիկայի մասնագետներ չստանա մարշալ Հովհաննես Բաղրամյանի անվան զորամասից, և բարեբախտաբար, ամենուր գոհ են բաղրամյանցիներից: Այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, որովհետև այստեղ վերադաս հրամանատարության խիստ հսկողության պայմաններում են անցնում բոլոր տեսական ու գործնական պարապմունքները:

Բավականին երկար ժամանակ փորձում էինք հարցազրույց վերցնել զորամասի հրամանատար գնդապետ Արտակ Մախսուդյանից, սակայն չէր հաջողվում, քանի որ հրամանատարը չէր կարողանում ազատ ժամանակ գտնել զրույցի համար: Կա՛մ մարտական հենակետերում էր լինում, կա՛մ տարբեր ստորաբաժանումներում էր շրջում, կա՛մ էլ սպայակազմի հետ էր որեւէ հարց քննարկում, ժողով անցկացնում: «Նախ մեր գործն անենք, ապա խոսենք դրա մասին»,- գնդապետ Ա. Մախսուդյանից հաճախ էինք այս խոսքը լսում: Այնուամենայնիվ, մարտական հերթափոխից առաջ հաջողվեց մի քանի հարց ուղղել զորամասի հրամանատարին:

Դարեր առաջ, երբ հայոց սպարապետ Վարդան Մամիկոնյանը հաղթեց թշնամուն` մեզ պարտադրված պատերազմում, նա մի աղբյուրի կողքին կաղնու ծառ տնկեց: Ծառը մեծացավ, սաղարթակալեց, դարձավ մարտի գնացող զինվորների երդմնատեղի:
-Որդի՛, զորավարի աղբյուրից ջուր խմի՛ր, ձեռքդ զորավարի ծառին քսի՛ր, և քեզ ցավ չի՛ դիպչի,-պատգամում էին պապերը իրենց թոռներին: Նրանք գիտեին, որ ազգի հարատևության գաղտնիքը նախնյաց փառքը չմոռանալու, պատմության և սերունդների միջև կապն անխախտ պահելու մեջ է:

Օրերս գնդապետ Տիգրան Փարվանյանի հրամանատարությամբ գործող զորամիավորումում տեղի ունեցավ 2013թ. ուսումնական տարվա երկրորդ եռամսյակի արդյունքների ամփոփումը: Աշխատանքներին մասնակցում էին զորամիավորման հրամանատարությունը, զորամասերի ու ստորաբաժանումների հրամանատարները, ԲԿ վարչակազմը, Զանգեզուրի կայազորի դատախազ, արդարադատության 3-րդ դասի պետական խորհրդական Տիգրան Սարգսյանը:

ԼՂՀ ՊԲ պաշտպանական շրջանի այս զորամասը հարուստ պատմություն ու ձևավորված ավանդույթներ ունի։ Այն 1992թ. կազմավորել է լեգենդար հրամանատար, ՀՀ և ԼՂՀ Ազգային հերոս Մոնթե Մելքոնյանը՝ Ավոն։ Այնուհետև զորամասի հրամանատարությունն ստանձնել է այժմ արդեն ԼՂՀ պաշտպանության նախարար, ԼՂՀ ՊԲ հրամանատար, գեներալ-լեյտենանտ Մովսես Հակոբյանը… Փառավոր մարտական ճանապարհ է անցել զորամասը։
Այսօր էլ ավանդույթները պահպանվում են, ակնհայտ են նաև վերջին տարիների ձեռքբերումները. 2011թ. զորամասը ՊԲ-ում եղել է լավագույնը, իսկ 2012թ. ՊԲ-ում մարտական հերթապահություն իրականացնող զորամասերի միջև ճանաչվել է լավագույնը։

Երիցս իրավացի էր Սպարապետը, երբ ասում էր՝ հայ զինվորից լավ զինվոր չկա, իսկ ես նաեւ ուզում եմ հավելել՝ հայ սպայից լավ սպա չկա։ Այսօր փոքր-ինչ վերապահումով, սակայն վստահաբար կարող ենք ասել, որ հայ սպան հենց այնպիսին է, ինչպիսին իր հանճարեղ դիտարկումներում նկատի է ունեցել ու ցանկացել մեծագույն մտածող և ռազմական գործիչ Գարեգին Նժդեհը։ Եթե այդպես չլիներ, գուցե մեր զինվորը աշխարհի ամենալավ զինվորը չլիներ, և ես համոզված եմ, որ լավ զինվոր ասելով՝ Վազգեն Սարգսյանը նկատի է ունեցել նաև հայ սպային, սպայի այն տեսակը, որ մշտապես զինվորի հետ է, զինվորի կողքին, իսկ կռվի ժամանակ` նրանից առաջ։