Չկայ աւելի գեղեցիկ զգացում, քան ծառայել բանակին եւ բանակին ծառայելու ընդմէջէն մասնակից դառնալ հայրենի սուրբ հողի եւ սահմաններու պաշտպանութեան եւ ամրապնդման։ Սա գերագոյն ուրախութիւն եւ զգացողութիւն է, մանաւանդ մեզ` հայերուս համար բանակի ծառայելը կրկնակի պարտականութիւն եւ պարտաւորութիւն է. չէ որ Հայաստանը իր աշխարհագրական դիրքին պատճառով գրեթէ ոչ բարեկամ (այլ որակում չտալու համար) երկիրներով շրջապատուած է։ Եթէ մենք տէր չըլլանք մեր երկրին, ապա օտարը երբէք այդ ընելու տաղտղուկը յանձն պիտի չառնէ։ Հաւանական պատերազմի ընթացքին մեր բանակի մարտունակութեամբ, զգօնութեամբ եւ պատրաստուածութեամբ է, որ նախ յարգանք պարտադրես թշնամուն, ապա նաեւ քու դաշնակիցին, որպէսզի ի հարկին քեզ օգտակար ըլլայ։

Չգիտես՝ տարվա ո՞ր եղանակին է Արցախն ավելի նախշազարդ, ջերմ ու հարազատ: Երբ էլ գնաս, որ կողմից էլ մոտենաս, մեկ է՝ հանդիպելու ես բնության ու մարդու ցավից, ցասումից ու տառապանքից ծնված ձեռակերտ կամ բնական հրաշալիքների: Կածաններից մեկը քեզ երկնքին կմոտեցնի, մյուսը դուրս կբերի եդեմական այգիներ…
Արցախի աշնանային գույները` դեղին, կարմիր, կանաչ… Արդեն հեռվից կարող եմ ասել, թե դեղիններից որոնք են նռնենու թփերը, որոնք` սալորենունը… որոնց մեջ մշտադալար սոճիներն իրենց մուգ կանաչով տարբերվում են տերևաթափի գնացող կաղնիներից: Իսկ լույսե՞րը… Արցախի երկնքի լուսատուները` պայծառ ու մոտ: Թվում է՝ եթե մի լավ թափ առնես ու վեր ցատկես, հաստատ Հարդագողի Ճանապարհից մի երկու ծեղ վար կբերես:

ՀՀ զինված ուժերի պատրաստության պլանի համաձայն՝ հոկտեմբերի 20-30-ը ռազմաուսումնական հաստատությունների 2013թ. շրջանավարտների հետ անցկացվեցին հրամանատարական հավաքներ: Հավաքներին մասնակցեցին մի քանի հարյուր նորանշանակ սպաներ, նաև պահեստազորից զորակոչված, առաջխաղացման կարգով սպայական պաշտոնի նշանակվածներ:

ՀՀ ՊՆ Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանում նոյեմբերի 15-ին տոնական տրամադրություն էր տիրում: 20 տարի առաջ այդ օրը ՀՀ կառավարության որոշմամբ ընդունվեց պաշտպանության նախարարության առաջարկությունը՝ լուսավորության նախարարության ռազմամարզական գիշերօթիկ վարժարանի հիման վրա ստեղծվեց ռազմամարզական վարժարան-ուսումնարան համալիրը:

Ամուսիններ Գնել Հակոբյանի և Սուսաննա Թովմասյանի հետ ծանոթացել եմ տարիներ առաջ։ Առիթը ՀՕՄ-ի Դավթաշենի մասնաճյուղի ատենապետուհու (Սուսաննայի) նախաձեռնած հերթական միջոցառումն էր՝ Արցախյան պատերազմի հերոսական ճակատամարտերից մեկի հոբելյանական տարեդարձի հիշատակությունը Սունդուկյան թատրոնում։ Հետո… այդ ընտանիքի հետ շփումները դարձան պարբերական, որովհետև պարզվեց՝ ազատամարտին մասնակցել են և՛ ընտանիքի հայրը՝ Գնել Հակոբյանը, և՛ մայրը՝ Սուսաննա Թովմասյանը, և՛ փեսան՝ Արթուր Օվչյանը։
Հակոբյանների ընտանիքի հյուրընկալությունը վայելելիս այնպիսի զգացողություն եմ ունենում՝ ասես ժամանակը կանգ է առել, ասես հենց նոր են ավետել Արցախի ազատագրության լուրը, ասես հենց նոր են կրակել վերջին հաղթական փամփուշտն, ու ռազմիկները դեռ չեն հանել զինվորական կոմուֆլյաժը…

Հայ նշանավոր գիտնական, ինժեներ-կոնստրուկտոր, գյուտարար Ռուսաստանի Ցիալկովսկու անվան տիեզերագիտության ակադեմիայի անդամ Ալեքսանդր Քեմուրջյանին է պատկանում աշխարհում առաջին լուսնագնացի և մարսագնացի գյուտը: Ռուսաստանի տիեզերագնացության ֆեդերացիան 2010 թվականին «Լուսնագնացի» արձակման 40-ամյակի առթիվ ստեղծել է Քեմուրջյանի անունով հուշամեդալ, որով պարգևատրվում են տիեզերագնացության բնագավառում զգալի ավանդ ունեցողները և տիեզերագիտության նվաճումները ներկայացնող լավագույն հեղինակները:

Զինվորներ, երբեք չմոռանաք, որ ձեր անձնական պատիվը կապված է ձեր ցեղի եւ նրա պատմության փառքն ու զարդը կազմող անմահ Եփրեմների, Քեռիների, Խեչոների, Դումանների եւ նման աստվածաշունչ դյուցազունների պատվի հետ։
Գիտակցելով այդ՝ սովորեցե՛ք եւ սիրե՛ք գերադասել պատվավոր մահն անպատիվ կյանքից-թե՛ կռվում եւ թե՛ կռվից դուրս։
Գիտակցելով այդ՝ անգիտացեք վտանգը, մեռեք փառավոր եւ անմահացնող մահով, որ հայրենի հողը չկարմրի ձեր դիակները գրկելու…
Գիտցե՛ք եւ մի՛ մոռացեք, որ վախկոտները կռվի դաշտում սպանվում են պատահական «կույր» գնդակով…