#11 (1080) 26.03.2015 – 01.04.2015
ՀՀ Ազգային ժողովը մարտի 24-ին միաձայն ընդունեց Օսմանյան Թուրքիայում հույների եւ ասորիների ցեղասպանությունը դատապարտող հայտարարությունը:
Մարտի 17-ի առավոտյան հակառակորդի հատուկ նշանակության ջոկատի ուժեղացված խումբը հարձակում է ձեռնարկել հյուսիսային (Գյուլիստանի) ուղղությամբ տեղակայված դիրքերի վրա: Հակառակորդին դիմագրավելու ժամանակ արիաբար զոհվել են ՊԲ զինծառայողներ Հակոբ Գագիկի Խաչատրյանը (1996թ.), Էդուարդ Գագիկի Հայրապետյանը (1995թ.) եւ Արշակ Կարենի Հարությունյանը (1995թ.), պաշտպանության բանակի եւս 4 զինծառայող վիրավոր է…
Մարտական հենակետում կարճ ժամանակում հիրավի մեծ աշխատանքներ են կատարվել՝ խրամատների, խրամաբջիջների կահավորում, հին ծածկաճեղքերի նորացում, կացարանի վերանորոգում: Ամրապնդվել են մարտական հենակետերը, խորացվել են, լայնացվել են խրամուղիները, տեղադրվել կողմնորոշիչ վահանակներ: Եթե ավելացնենք նաեւ այս տարվա գարնանային ձյունն ու ձյունախառն անձրեւային եղանակը, տղաների աշխատանքն իրոք արժանի է գովեստի:
Նորայրը հապճեպ ներս է մտնում ու նստում բազմոցին: Ես նրան ավելի բարձրահասակ էի պատկերացնում: Դեմքը վիրակապված է, այտի վրա նկատելի այտուց կա: Ես ժպտալով ոտքի եմ կանգնում, որ սեղմեմ ձեռքը, գրկեմ հերոսին… Նորայրը չի արձագանքում, գլխահակ տրորում է մատները:
Վեց տարի է, ինչ ծառայում եմ առաջին կարգի զորամասում, վեց տարի շարունակ սահմանում եմ, վեց տարի ապրում եմ խրամատում՝ մահվան եւ կյանքի արանքում… Ուր էլ գնամ, որտեղ էլ լինեմ, միևնույն է, մտքերով անընդհատ այնտեղ եմ` դիրքերում, տղերքի հետ…
Երբ 2009 թվականին առաջին անգամ, որպես դասակի հրամանատար, դիրք բարձրացա, անբացատրելի մի հարազատություն զգացի, միանգամից ձուլվեցի դիրքային կյանքին, առօրյային… Այո՛, այստեղ կյանքն այլ արժեք ունի… Վեց տարի ծառայում եմ բանակում, բայց մինչ օրս չեմ հաղթահարել 2010թ.-ի հունիսի 18-ի ցավը:
Մեր հող ու ջրի խաղաղությունը մեր զինվորներն են հսկում:
Այսօր արդեն բանակում է ծառայում նաեւ մեր որդին՝ Ալբերտ Մելքոնյանը: Ավագ սերժանտ է, բարեխիղճ եւ նվիրված ծառայության համար խրախուսվել է պաշտպանության նախարարի, զորամիավորման հրամանատարի եւ զորամասի հրամանատարի շնորհակալագրերով:
Մեր որդին՝ Նարեկ Զաքարյանը, բանակ է զորակոչվել անցած տարվա ամռանը, ծառայում է Հայաստանի Հանրապետության հյուսիսային սահմանները պաշտպանող զորամասերից մեկում:
Լավ է ծառայում, օրինակելի եւ կարգապահ զինվոր է, բազմիցս արժանացել է հրամանատարների գովեստին:
Մի քանի օրից մեր որդու ծննդյան օրն է, եւ հիմա բառեր չենք գտնում արտահայտելու այն բոլոր ցանկություններն ու զգացողությունները, որ ուզում ենք հայտնել մեր զինվոր զավակին: