-Աչքդ լույս, որդի ես ունեցել…
Ու չես հասցնում աչքդ թարթել, գալիս է պատասխանատու պահը…
– Որդի՛ս, պարտք ունես հայրենիքիդ, պետք է գնաս,- շշնջում ենք փոքր-ինչ տխուր, բայց և հպարտ:
Իսկ պատրա՞ստ են արդյոք մեր որդիները ծառայության և ի՞նչ պատկերացում ունեն բանակի մասին:

Երևանի Շենգավիթ համայնքի թիվ 126 մանկապարտեզի սան, երեքամյա Յուրա Խահրամյանը մոր ձեռքը համառորեն քաշքշում էր՝ իմանալու, թե ինչ են դնում սպիտակ ծրարների մեջ և ում են տալու… Մեջը ո՛չ քաղցրավենիք կար, ո՛չ էլ՝ խաղալիք… Դե՛, երեքամյա երեխայի հետաքրքրասիրությունը սահմաններ չունի. պիտի մի հեքիաթ հորինես, որ հանգստանա։

Զորամասի հրամանատարի ԱՀՏԱ գծով տեղակալ, մայոր Վ. Ստեփանյանի հետ դիրքերից իջնելիս եղանք տարբեր ստորաբաժանումներում, զրուցեցինք զինվորների, սերժանտների, սպաների հետ: Ամենուր զգացվում էր զինծառայողների լավ տրամադրությունը, բարոյահոգեբանական բարձր վիճակը:

Հայկազ Դանիելյանի դեպքում էլ ընտանիքում ձևավորված ավանդույթը չխախտվեց. նա էլ եղբայրների օրինակով ընտրեց զինվորականի ուղին: Գնաց, ընդունվեց ՀՀ ՊՆ մարշալ Արմենակ Խանփերյանցի անվան ռազմական ավիացիոն ինստիտուտի հակաօդային պաշտպանության ֆակուլտետը:

Մայիսի 9-ին լրացավ ամուսնուս` ազատամարտիկ Ավետիս Ալբերտի Օհանյանի ծննդյան 52-ամյակը, իսկ մայիսի 26-ին` զոհվելու 22-րդ տարելիցը: 1995թ. նա հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական խաչ» երկրորդ աստիճանի շքանշանով և 1992թ.` «Արցախի մայրերի երախտագիտություն» հուշամեդալով:
Փորձում եմ թաքցնել աչքերիս արցունքը, ուզում եմ հաշտվել այն մտքի հետ, որ կորցրածս անգին է, մի թանկարժեք ադամանդ, որն այդպես էլ չկարողացա կրել մինչև վերջ:

Սամշվիլդոն Վրաստանի Թեթրիծղարոյի շրջանի վեց հայաբնակ գյուղերից մեկն է, որի հիմնադիրները XVIII դարի վերջերին գաղթել էին Արարատյան աշխարհի Քանաքեռ գյուղից ու բնակություն հաստատել Հյուսիսային Հայաստանի երբեմնի հռչակավոր կենտրոն Ցուրտավ քաղաքի ավերակների շրջակայքում, Խրամ գետի ձախ ափին, Քոլագիր կոչված ամրոցի մոտ: Մի քանի տարի այստեղ ապրելուց հետո նրանք իրենց համար մշտական բնակության տեղ են ընտրում Ցուրտավից ոչ հեռու գտնվող Սամշվիլդե բերդամրոցի մոտակայքում, Ճիվճավ և Խրամ գետերի միախառնման հրվանդանի բարձունքում:

Տերմինների թարգմանությունը շատ բարդ ու պատասխանատու գործ է։ Շատ կարևոր է ընտրել թարգմանվող տերմինի ճիշտ համարժեքը, որը կարտացոլի բառի ամբողջ և իսկական իմաստը: Ռազմական գրականություն թարգմանելիս թարգմանիչը պետք է շատ լավ տիրապետի ոչ միայն երկու լեզուներին, այլև զինվորական բառապաշարին: Տերմինները պետք է չունենան հոմանիշներ և զուգահեռներ: Եվ պետք է հավատարիմ լինեն բառի ռազմական բովանդակությանը: