Ադրբեջանական haqqin.az-ի հաղորդման համաձայն՝ Իրանի մեջլիսի արտաքին քաղաքականության և անվտանգության մշտական հանձնաժողովի նախագահի տեղակալ Մանսուր Հաղիղաթփուրը Բաքվի Նարդարան ավանի (մեծամասամբ կովկասյան պարսիկներով (թաթեր) բնակեցված) բնակիչներին ակտիվանալու կոչ է արել՝ Ադրբեջանի Հանրապետության ոստիկանության հետ ունեցած վերջին զինված ընդհարումներից հետո, որի ընթացքում մարդիկ են զոհվել:

Ոլորապտույտ ճանապարհից ճյուղավորվում են բարակ ճամփա-արահետները ու ձգվում դեպի լեռների գրկում ծվարած շեներն ու բնակավայրերը։ Մայր ճանապարհից սկիզբ առնող այդ ճամփաները նման են զարկերակի, որոնցով բաբախում են ժայռերին թառած գյուղերը: Պատմական Արևիք գավառ` հայոց հեթանոս ուժի և քրիստոնյա հավատի բնակավայր։ Մի՞թե այդ համատեղ ուժի զորությունից չէ, որ մշտական բախումներից, պատերազմներից միշտ դուրս է եկել հաղթանակած, պատվով։ Կարճևան, Կուրիս, Շվանիձոր, Ծիրանաձոր, Վարդանի ձոր… Գեղեցիկ, քաղցր անուններ, որոնք ապրում, շնչում են խաղաղության մեջ, որտեղ ամեն օր մայր մտնող և հրաշեկ լեռներից այգաբացի արևի հետ բնակիչներն իրենց հայացքներն ուղղում են բարձրիկ լեռներին, որտեղ կանգնած են հայոց բանակի զինվորները։ Կանգնած են հպարտ ու աներեր։

Արցախյան գոյամարտը տվեց հերոսներ, որոնք այսօր դարձել են սերունդներ դաստիարակող կերպարներ: Նոյեմբերի 22-ին լրացավ այդ նվիրյալներից Լեոնիդ Ազգալդյանի ծննդյան 73-ամյակը: Արցախյան շարժման առաջամարտիկը 1990 թ. փետրվարից վարել է «Անկախության բանակի» հրամանատարությունը, կազմակերպել Վարդենիսի ինքնապաշտպանությունը, մասնակցել ազատագրական մարտերի, այդ թվում՝ Նյուվադիի առաջին գրոհին: Հետագայում իր ճակատագիրն ամբողջությամբ և վերջնականապես կապել է Արցախյան ազատամարտի հետ, սկզբում գործելով Շահումյանի, այնուհետև՝ Մարտակերտի շրջաններում: 1991 թվականի հունիսին ստեղծել է «Ազատագրական բանակ» ռազմական կազմակերպությունը, որի գլխավոր հրամանատարը մնաց մինչև իր կյանքի վերջը՝ 1992 թվականի հունիսի 21-ը: Հայրենիքի նվիրյալ զավակն այդ օրը Մարտակերտի շրջանի Տոնաշեն գյուղի մոտ զոհ գնաց թշնամու դավադիր կրակոցին:

Համաձայն ՀՀ ԶՈւ 2015թ. ուսումնական տարվա պատրաստության պլանի` մարտ-հոկտեմբեր ամիսներին անցկացվել է հրթիռային զորքերի եւ հրետանու կազմավորման տարեդարձին նվիրված համաբանակային «Կրակային վահան-2015» մասնագիտական մրցույթը, որին ակտիվ մասնակցություն են ցուցաբերել պաշտպանության բանակի, 1-ին բանակային զորամիավորման, Վ. Սարգսյանի անվան ՌԻ հրետանու ֆակուլտետի 1-ին խմբի զինծառայողները:

Ծառայում եմ սահմանամերձ զորամասում, իսկ ավելի ճիշտ՝ ծառայությունս անցնում է սահմանի բերանին` հակառակորդի հետ անմիջական շփման գծում: Լրացավ ծառայությանս մեկ տարին, իսկ սահմանային, ինչպես մենք` ուսումնականներս ենք ասում, իսկական ծառայությանս` կես տարին: Առաջին վեց ամիսը թեթև անցավ՝ առավոտյան վերկաց, ֆիզպատրաստություն, նախաճաշ ու պարապմունքներ լսարանում, զորավարժարանում, այնուհետև ճաշ, կրկին պարապմունքներ, ընթրիք, անվանականչ, քնել… Իսկ սահմանում… ՍԱՀՄԱՆՈՒՄ անգամ քնելն ու վերկացն է ուրիշ, նիստ ու կացդ է ուրիշ: Նույնիսկ քնիդ մեջ ես ծառայում, որովհետև այստեղ պատասխանատվության բեռը շատ մեծ է:

Ովքե՞ր են այս հասարակ, շինական մարդիկ, երեխաները, եթե ոչ իսկական հայրենասերներ, իսկական հերոսներ: Հերոսներ, որոնք հակառակորդի կրակի տակ շարունակում են վար ու ցանք անել, անասուն արածեցնել, ընտանիք պահել` չտրտնջալով եւ շարունակելով ժպտալ ամեն բացվող օրվան:
Այսպիսի հերոսներ կան ոչ միայն Չինարիում: Այսօր կրակի տակ են Հայաստանի բազմաթիվ սահմանամերձ գյուղեր: Ինձ համար իրական հերոսները հենց այդ հասարակ մարդիկ են, որոնց ներկայության շնորհիվ իրենց ավելի վստահ են զգում սահմանապահ զինվորները:

Նոյեմբերի 20-ին ԵՊՀ մեծ դահլիճում տեղի ունեցավ «Լավագույն ուսանող-2015» ամենամյա մրցանակաբաշխության հանդիսավոր արարողությունը։ Ներկա էին ԵՊՀ ռեկտոր Արամ Սիմոնյանը, պրոռեկտորները, ֆակուլտետների դեկաններ, պրոֆեսորադասախոսական կազմի ներկայացուցիչներ, շրջանավարտ համալսարանականներ ու օրվա հերոսները` ուսանողները: Միջոցառումը մեկնարկեց ԵՊՀ և ուսանողական միջազգային օրհներգերով։
Մրցանակաբաշխության խորհուրդն այս անգամ ռազմահայրենասիրական էր: «Լավագույն ուսանող-2015» մրցույթն այս տարի նվիրված էր Հայաստանի Ազգային հերոս, ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի զոհված ուսանող-ազատամարտիկ Թաթուլ Կրպեյանի 50-ամյակին: Ընդ որում, հանդիսությունը ներառված էր Թաթուլ Կրպեյանի հոբելյանական միջոցառումների պետական հանձնաժողովի ցանկում: