Սեպտեմբերի 27-ից 29-ը 2-րդ բանակային զորամիավորման շրջանակում անցկացվեց հրամանատարաշտաբային զորավարժություն: Զորավարժության թեման էր՝ զորքերի բերումը մարտական պատրաստականության բարձր աստիճանի, պաշտպանական մարտի նախապատրաստումը և վարումը հակառակորդի հետ անմիջական շփման պայմաններում:

Սեպտեմբերի 26-ից 30-ը ՀՀ ՊՆ վարչական համալիրում անցկացվեցին ՀՀ նախարարությունների, գերատեսչությունների, մարզպետարանների պաշտոնատար անձանց ամենամյա հավաք-պարապմունքները:

Հայրենիքի անվտանգության երաշխավորը սահմանին կանգնած մեր զինվորներն են: Իսկ ապագա զինվորների ձեւավորման կարեւորագույն օղակը դպրոցն է: Հենց այս գիտակցումով է, որ տարիներ ի վեր ՀՀ կրթության եւ գիտության նախարարությունը կազմակերպում եւ անցկացնում է «Դիպուկ հրաձիգ» հանրապետական մրցույթը ՀՀ ՊՆ աջակցությամբ: Այս տարի այն նվիրված էր Հայաստանի անկախության 25-ամյակին:

Հոկտեմբերի 1-ը անջնջելիորեն կմնա փոխգնդապետներ Ա. Մնացականյանի և Հ. Գևորգյանի հրամանատարությամբ գործող մարտական զորամասերի կենսագրության մեջ: Այդ պատմական ու հիշարժան օրը Սյունյաց աշխարհում տեղակայված այս զորամասերին հանդիսավորությամբ հանձնվեցին զինվորական պատվի, փառքի և արիության խորհրդանիշ հանդիսացող Մարտական դրոշները:

Հերիկ գյուղը գտնվում է Քաշաթաղի շրջկենտրոն Բերձորից 45 կմ հեռավորության վրա, դեպի հյուսիս-արեւելք: Գյուղն ազատագրվել է Արցախյան պատերազմի ժամանակ՝ 1991-92 թթ., իսկ վերաբնակեցումն սկսվել է 1995-96 թթ.: Այդ տարիներին գյուղում 30 տնտեսություն էր: Դժվար օրեր էին՝ մի քանի տարի ո՛չ էլեկտրականություն կար, ո՛չ էլ դպրոց: Թերեւս սրանք էին հիմնական պատճառները, որ Հերիկը 1999-2000 թվականներին սկսեց դատարկվել:

Մթության մեջ ինչ-որ զանգված է երեւում` անհետանում, երեւում`անհետանում: Հետո տարօրինակ եւ անսովոր ձայներ են լսվում: Ոչ այն է՝ գիշերային քամու սվոց-սուլուց է, ոչ այն է` կենդանու ձայն: Դիտորդ Գեւորգ Մխիթարյանը, որ ձայները տարբերելու գործում հասցրել էր բավականին փորձառություն ձեռք բերել, այս անգամ կարծես փոքր-ինչ շփոթվում է…

Վանուշ Գրիգորյանը նախկին ազատամարտիկ է, հրետանավոր: 1989 թվականից հերթապահել է սահմանին, 1990թ.-ից մինչեւ զինադադար մասնակցել մարտական գործողություններին: Զինադադարի կնքումից շուրջ երկու տասնամյակ անց՝ որպես սահմանապահ գյուղի բնակիչ եւ երկրապահ, շարունակում է աշխատանքները իր ծննդավայրում: Ինը տարի ԵԿՄ Եղեգնաձորի տարածքային բաժանմունքի Խաչիկի Երկրապահ կամավորական միության նախագահն է եղել, իսկ 2015 թվականից այդ աշխատանքների համակարգողն է: