Սա ՀՀ զինված ուժերի ռազմական հետախույզների կարգախոսն է: Հենց այսպես էլ գործում են ամենամարտունակն ու կազմակերպվածը համարվող, զինված ուժերի կազմում առանձնահատուկ դերակատարում ունեցող զորատեսակի զինծառայողները: Նրանք պատրաստվում, մասնագիտորեն կատարելագործվում են ամեն օր՝ գիշեր և ցերեկ: Եվ անհրաժեշտության դեպքում արագ ու աննկատ հայտնվում են մարտական գործողությունների ամենավտանգավոր տեղամասերում, նույնիսկ՝ հակառակորդի թիկունքում:

Նոյեմբերի 4-ն է: ՀՀ ՊՆ Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանի ղեկավար կազմը դիմավորում է պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանին: Նախարարի առաջին աշխատանքային այցն է սպայական կրթության դարբնոց: Պաշտպանական գերատեսչության ղեկավարին ուղեկցում են ՀՀ ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետ, գեներալ-լեյտենանտ Մովսես Հակոբյանը, պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ Դավիթ Տոնոյանը, վարչության պետեր: Պաշտոնյաները ծաղիկներ են դնում ռազմական համալսարանի զոհված շրջանավարտների հիշատակին նվիրված խաչքար-կոթողին եւ Վազգեն Սարգսյանի կիսանդրու առաջ:

Փոխգնդապետ Վազգեն Հակոբյանը շուրջ 20 տարի բանակում է: Զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ՝ դրսեւորելով զինվորականին հատուկ հմտություն եւ կարողություններ: Նվիրված ծառայությունը գնահատվել է բազմաթիվ պարգեւներով` «Մարտական ծառայության», «Գարեգին Նժդեհ», «Վազգեն Սարգսյան», «Անբասիր ծառայության» 1-ին եւ 2-րդ աստիճանի մեդալներով:

-Ապրիլի 1-ին հերթափոխը հանձնեցի ու իջա դիրքերից: Ապրիլի 2-ի գիշերը տանը երեքով էինք` ես, ընկերս` Նելսոնը, որը դասակի հրամանատար է, ու հայրս, որը եկել էր ինձ տեսնելու: Երևի ժամը երկուսի կողմերն էր, արթնացա ուժեղ դղրդոցից: Մտածեցի` երկրաշարժ է: Արագ դուրս եկա պատշգամբ. երկինքը կարմիր էր: Հրետակոծում էին՝ երևի րոպեում 100 արկ ուժգնությամբ: Արթնացրի ընկերոջս: Մինչև հագնվեցինք` զորամասից զանգեցին: Ասացին, որ հակառակորդը լայնածավալ հարձակում է սկսել երեք ուղղությամբ` Թալիշ, Մարտակերտ, Ջեբրայիլ…

Եթե մի քանի անվանակարգերում միաժամանակ մրցույթ հայտարարվեր՝ «տարվա մարդ», «ժողովրդական համակրանք ու սեր», «ազգի հպարտություն», ապա առաջին տեղում, անկասկած, կհայտնվեիք ԴՈՒՔ, մեր սիրելի՛ զինվորներ: Այս մասին ակնառու վկայում է այն փաստը, որ համացանցը պարզապես հեղեղված է զինվորների՝ ձեր նկարներով: Ահա մի քանիսը այդ հազարավոր լուսանկարներից:

Հայաստանի Հանրապետությունը Անտանտի, հետևաբար Անգլիայի դաշնակիցն էր: Ելակետ ունենալով այդ իրողությունը՝ Հայաստանի ղեկավար շրջանները, կարելի է ասել միամտաբար, հավատում էին, որ հարևան մահմեդական տերության հետ ունեցած վիճելի հարցերում դաշնակից տերությունները կպաշտպանեին Հայաստանին:

Օսմանյան բռնապետության դեմ հայ ազգային-ազատագրական ուժերի պայքարին նվիրված հուշերում, աշխատություններում, փաստաթղթերի և նյութերի ժողովածուներում, գիտական հոդվածներում հիշատակվում և ստույգ օրինակներ են բերվում թուրքական հատուկ ծառայությունների ծավալած գործունեության մասին, որոնք նպատակ են ունեցել վիժեցնելու հայերի ազատագրական նկրտումները: Այս հիմնահարցի լուսաբանմանն է նվիրված պատմական գիտությունների թեկնածու Հակոբ Հատիկյանի մենագրությունը: