#09 (1180) 08.03.2017 – 14.03.2017
Ուշադիր լսիր, մի Խաչ ես պատրաստելու ընկերոջս համար: Օտարերկրացի է: Ուրեմն՝ անգլերեն գրված է Jesus… Որ մեջտեղի S-ն բոյովացնես, բառը խաչի տեսք կստանա:
«Հայ զինվորի» խմբագրությունը հանրապետության տարբեր մարզերից եւ արտերկրից բազմաթիվ նամակներ է ստանում` հասցեագրված հայ զինվորին: Այս համարում տպագրում ենք Գեղարքունիքի մարզի Աղբերք գյուղի միջնակարգ դպրոցի աշակերտների նամակները: Աշակերտներն ակնկալում են նամակագրական կապ հաստատել սահմանամերձ զորամասերի զինվորների հետ:
ՀՀ պաշտպանության նախարարի ներկայացրած «ազգ-բանակի» հայկական տեսլականից ակնհայտ է դառնում, որ այդպիսի պաշտպանական համակարգի ստեղծումը պահանջում է ոչ միայն պետական կառավարման բոլոր ոլորտներում սկզբունքների և գործելաոճի արմատական վերանայում, ոչ միայն հասարակական կյանքի բոլոր ոլորտներում վիթխարի կազմակերպական աշխատանք, այլև, որ թերևս ամենակարևորն ու ամենադժվարն է, սոցիալական հարաբերությունների բնույթի արմատական փոփոխություն` նպատակաուղղված այդ հարաբերությունների կառուցմանը արդարության, փոխօգնության, սիրո, անձնազոհության, անշահախնդրության, միասնականության, այսինքն, ի վերջո` զարգացած ժողովրդավարության հիմքի վրա:
Գուրգենը Հայրենիքի փրկության զոհասեղանին դրեց ամենաթանկը՝ կյանքը: Գուրգենն իր քաջությամբ ցույց տվեց, որ մարտական ոգին, հայրենասիրությունը, քաջությունը կարող են շատ ավելի հզոր լինել, քան ռազմական տեխնիկան, զորքի թվաքանակը: Նա բանակին տվեց ինչ կարող էր՝ սեր, հավատ, վստահություն:
Աֆղանական պատերազմը մեր սերնդի համար ողբերգական էր ոչ միայն խորտակված կյանքերի ու ճակատագրերի, այլեւ բարոյական փլուզման առումով, քանի որ հօդս ցնդեցրեց խորհրդային բազմազգ պետության միասնականության սին գաղափարը՝ ի հայտ բերելով համակարգի նեխած լինելը, որի «անկորնչելի արժեքներին» հավատացել կամ գոնե կամեցել էինք հավատալ։
