#12 (1259) 19.09.2018 – 25.09.2018
Սեպտեմբերի 15-17-ը հանրապետության հյուսիսարեւելյան սահմանին լարված էր: Ադրբեջանական զինուժը թիրախավորել էր մեր բնակավայրերն ու խաղաղ բնակչությանը, ինչի հետեւանքով ոտքի շրջանում թեթեւ վիրավորվել է Կոթի գյուղի բնակիչ Սուրեն Սեփխանյանը: Հակառակորդը կիրառել է 12.7 մմ եւ ավելի խոշոր տրամաչափի գնդացիրներ ու դիպուկահար զենքեր:
Հիմք ընդունելով Սահմանադրության 136-րդ հոդվածը, ինչպես նաև «Հայաստանի Հանրապետության պետական պարգևների և պատվավոր կոչումների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5.3-րդ հոդվածի 1-ին մասը, 15-րդ, 17-րդ, 18-րդ, 19-րդ և 21-րդ հոդվածները.
Բառ առ բառ կապիտան Մխիթար Ալավերդյանին եմ փոխանցում զորամասի հրամանատար, գնդապետ Գագիկ Մովսիսյանի խոսքը.
ՊԲ զորամասերից մեկի հրամանատարի ԱՀՏԱ գծով տեղակալ, փոխգնդապետ Էրիկ Փայտյանը Արցախյան պատերազմի մասնակից է, մասնակցել է հայրենի Հադրութի շրջանի ինքնապաշտպանական մարտերին, եղել հետևակի մարտական մեքենայի հրամանատար: Փոխհրամանատարն ինքն էլ բանակում ծառայող որդի ունի և ոչ թե պարզապես զինվոր, այլ Ա. Խանփերյանցի անվ. ռազմաավիացիոն համալսարանի ՀՕՊ ֆակուլտետի ուսանող` ապագա սպա:
Թուր Կեծակին վիպասքներում չէ, թրկապումդ է, օրհասի պահին հանելու ես պատյանից, գրոհելու ես ոսոխի վրա, որ պաշտպանես Գրիգոր Լուսավորչի խաչը, Մաշտոցի երկնառաք գրերը, հայ լինելու քո երջանկությունը։