Ես իսկապես երջանիկ էի: Նույնիսկ եկածս ճանապարհով հետ գնալու անխուսափելի հեռանկարն ինձ չէր վախեցնում ու չէր խանգարում, որ լիուլի վայելեմ ազատությունս երկրորդ շարքի` ոչ ավել, ոչ պակաս, խորքի նստատեղին: Կարող եմ նույնիսկ բացել պատուհանը ու մաքուր օդ շնչել:

1991 թ. սկզբներից ադրբեջանամետ գորբաչովյան իշխանությունների վարած հակահայկական քաղաքականության հետեւանքով կացությունը Արցախում եւ մասնավորապես՝ Շահումյանի շրջանում ու Գետաշենի ենթաշրջանում դարձել էր խիստ տագնապալի:

25 տարի առաջ՝ 1993թ. գարնանը, նախապես մանրակրկիտ ու գրագետ մշակված ռազմագործողության պլանի համաձայն՝ հայկական ուժերը երեք ուղղությամբ գրոհեցին ադրբեջանական որջի վերածված Քելբաջարի ուղղությամբ: 1993թ. մարտի վերջին իրավիճակը կտրուկ սրվել էր հյուսիսարևմտյան ճակատում:

Հայ ժողովրդի արժանավոր զավակ, չորս պատերազմներում անձնազոհաբար ի պաշտպանություն իր հայրենիքի կանգնած զինվոր, զորավար Միքայել Բարսեղովի առաջին պատերազմը Առաջին համաշխարհայինի ժամանակ էր, երբ նա դեռ տասնյոթ տարեկան կամավորական էր: Ինչպես ինքն է նշում` նրան մեկ ամիս զինվորական գործ են սովորեցնում Թիֆլիսում եւ «լավ էլ սովորեցնում են»: 1916թ. մայիսի վերջին նրանք արդեն Երզնկայի մատույցներում էին:

1908թ. Դարալագյազի Բաշքենդ գյուղում Ահարոն եւ Ելիզավետա Բունիաթյանների հարկի տակ ծնվեց Երազիկը: Նրա ծնողները ժամանակի առաջադեմ գաղափարներով տոգորված մարդիկ էին, հեղափոխական գործունեության համար քանիցս հետապնդված ցարական ոստիկանության կողմից:

Եթե աշխարհը մոր սրտով գնար, հավատացե՛ք, ամբողջ տիեզերքը պռնկեպռունկ լցված կլիներ սիրով, երջանկությունով, բարությամբ ու խաղաղությամբ…Աշխարհում ամենաշատը մայրերն են խաղաղություն ուզում եւ օրհնաբեր խաղաղությունը պահպանելու համար բանակ են ճանապարհում իրենց որդիներին: