Օգոստոսի 11-ին ՀՀ պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանը Մոսկվա կատարած այցի շրջանակում հանդիպում է ունեցել ՌԴ պաշտպանության նախարար, բանակի գեներալ Սերգեյ Շոյգուի հետ։ Հընթացս քննարկվել են հայ-ռուսական երկկողմ ռազմաքաղաքական, ռազմական եւ ռազմատեխնիկական համագործակցության ընթացիկ խնդիրներն ու առաջիկա անելիքները, նաեւ՝ միջազգային կազմակերպությունների, մասնավորապես՝ ՀԱՊԿ-ի շրջանակում համատեղ ծրագրերը։

Հայկական երկու Հանրապետությունների զինված ուժերի փոխգործակցության շրջանակում օգոստոսի 13-ին ՀՀ պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանն աշխատանքային այցով մեկնել էր Արցախ։

Արցախ աշխարհի հյուսիսային սահմանագոտում ենք՝ գնդապետ Կ. Ջալավյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում, որի անձնակազմը մարտական հերթապահություն է իրականացնում կարեւոր նշանակություն ունեցող տեղանքում։ Զինվորական ամենագնացը, լեռնային ճանապարհի հազար խոչընդոտ հաղթահարելով, մեզ տանում է դիրքերի ուղղությամբ։ «Ադրենալինով լի առողջարան»՝ տարիներ առաջ այստեղ ծառայած տղաներից եմ լսել այս պատկերավոր համեմատությունը։

-Երկու տարեկան էի, երբ ընտանիքով տեղափոխվեցինք Մոսկվա: Մենք՝ Բախչինյաններս, բնիկ մարալիկցիներ ենք: Պապերս այգեգործներ են եղել: Մինչ անկախացումը կարողացել են իրենց բերք ու բարիքով տուն պահել, քիչ թե շատ բարեկեցիկ ապրել: Հայրս պատմում էր, որ սովետական կարգերի փլուզումից հետո երկրի սոցիալական վատ վիճակն է ստիպել, որ վերցնի ընտանիքն ու հեռանա: Ասում էր՝ մութ ու լույս տարիներ, օրվա հացի խնդիր, անապահովություն…

Մեր եռագույնը բարձրացնելու եւ Հայոց հիմնը մոլորակով մեկ հնչեցնելու պատմական եւ երջանիկ բազում պահեր է մեզ պարգեւել Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն, աշխարհի եռակի չեմպիոն, ըմբշամարտիկ Արթուր Ալեքսանյանը: Օրերս Գյումրիում հանդիպեցի նրան, բայց հանդիպման առիթը ոչ թե մարզական ստուգատեսում աշխարհահռչակ մարզիկի հերթական նվաճումն էր, այլ նոր-նոր ավարտված զորակոչը:

ՀՀ հարավարեւմտյան սահմանագոտու մարտական հենակետերից մեկում ծառայում է դիրքի ավագ, կրտսեր սերժանտ Գառնիկ Մուրադյանը: Գառնիկի զորացրվելուն հինգ ամիս է մնացել: Մարտական ծառայության մեջ աչքի ընկնելու համար զորամիավորման, գնդի հրամանատարների կողմից խրախուսված, շնորհալակալագրեր ստացած զինվորը, պարզվում է, հեղինակավոր Օքսֆորդի համալսարանի ուսանող է: Վեց ամիս էր հասցրել սովորել, երբ զինծառայության անցնելու ժամանակը մոտեցավ: Գառնիկը վճռեց կիսատ թողնել ուսումը, վերադառնալ ու պարտքը ժամանակին հատուցել հայրենիքին:

Մեր բանակի երիտասարդ սպաներից է մայոր Մասիս Հակոբյանը: Զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ՝ դրսեւորելով զինվորականին հատուկ հմտություն եւ կարողություններ, նվիրված ծառայությունն էլ գնահատվել է բազմաթիվ պարգեւներով՝ Մարտական ծառայության մեդալ, «Դրաստամատ Կանայան» , «Ծովակալ Իսակով»…