Հոկտեմբերի 10-ը հայկական բանակում նշվում է որպես ռադիացիոն, քիմիական, կենսաբանական պաշտպանության զորքերի օր:

Արցախյան հերոսամարտի լեգենդար կապավոր Սերգեյ Աթարբեկյանը (գաղտնանունը՝ Էռկա) պատերազմի «չբացահայտված» մարդկանցից է, մեկը մեր խոնարհ հերոսներից:

Ազատամարտի տարիներին, երբ Արցախի ու արցախահայության լինել-չլինելու հարցն էր դրված, ամենազոր ժամանակը պահի հրամայականով ծնեց բնատուր շնորհքով, տաղանդով օժտված հրամանատարների ու ազատամարտի նվիրյալների մի փաղանգ, որոնց համար գերնպատակ դարձավ ապուպապերի երկրի հայեցի դիմագծի վերաապահովումը:

Ինչ-որ մեկն ասում է՝ Յուրա Արզումանյանն ընտրել էր հավերժության ճանապարհը: Քո մասին է ասում: Ես չեմ ճանաչում նրան, հաստատ դու էլ չէիր ճանաչի, որովհետեւ 45-50 տարի առաջ, երբ դու փոքրիկ տղա էիր, նա քո ուսուցչուհին էր՝ երիտասարդ, գեղեցիկ աղջիկ:

Ազգային ու հայրենասիրական երգերը, զինվորական քայլերգերն ու մարտակոչերը միայն տոնական օրերին չէ, որ հնչում են. մեր բանակի զորամասերից մեկում արդեն երկու տասնամյակ, ամեն օր «Զորական» համույթը թարմացնում է իր երգապնակը կամ նոր շունչ է հաղորդում հին ու սիրված երգերին:

902թ. կատարվեց անսպասելին։ Մահափորձ կատարվեց Սմբատ թագավորի դեմ։ Սա լուրջ ահազանգ էր, ահազանգ, որ նորից բորբոքվելու էր անմիաբանությունը, ոտնատակ էր տրվելու պետական մտածողությունը։ 910թ. Ձկնավաճառի ճակատամարտում կրելով պարտություն, Սմբատը ամրացավ Կապույտ բերդում (Արտագերս)։

Դավիթաշեն վարչական շրջանի թիվ 200 հիմնական դպրոցում օրերս տոնական տրամադրություն էր: Այստեղ էին Երևանի ավագանու անդամներ, ԱԺ պատգամավորներ, դպրոցների տնօրեններ, ուսուցիչներ, Արցախյան հերոսամարտի մասնակիցներ, Երկրապահ կամավորական միության անդամներ: