Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

#19 (1339) 13.05.2020 – 19.05.2020

ԱՐՑԱԽԻ ՍԻՐՏ ՇՈՒՇԻՆ ԴԱՐՁՅԱԼ ՊՍԱԿՎԵՑ ՀԱՂԹԱԿԱՆ ԽԱՉՈՎ ՈՒ ՓՈՂԱՎՈՐ ՀՐԵՇՏԱԿՆԵՐՈՎ

Փառք Աստծո, այս տարի ևս արժանացանք միմյանց ողջունելու ու շնորհավորելու մայիսյան այս գեղեցիկ եռատոնի առիթով, որ համընկել է համաքրիստոնեական հրաշալի մի իրադարձության` Ս. Խաչի Երևման տոնին։

ԱՎԵՏԻՔ ԻՍԱՀԱԿՅԱՆԻ «ՀԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆԻՑ»

Սևքար գյուղում մի ծեր կին է ապրում, մեն-մենակ: Մի հատիկ տղան կռվի դաշտումն, և մի տարուց ավելի է՝ նրանից ո՛չ մի լուր չկա – սպանվա՞ծ է արդյոք, թե՞ գերի, թե՞ անհայտ կորած:

ԵՎՍ ՄԻ ՀԵՐՈՍ ՕԴԱՉՈՒ

Անուրանալի է հայ ժողովրդի մեծ ներդրումը հիտլերյան Գերմանիայի դեմ Խորհրդային Միության տարած հաղթանակում: Անցել է 75 տարի: Իրողությունները հուշ են դարձել, առասպելական հերոսությունները` պատմություններ:

ԱՄՐԱՊՆԴԵԼՈՎ ՓՈՐՁՆ ՈՒ ԳԻՏԵԼԻՔԸ

ՀՀ զինված ուժերի պատրաստության պլանի համաձայն՝ ամառային եւ ձմեռային ուսումնական փուլերի ընթացքում ստորաբաժանումները պարբերաբար մասնակցում են ճամբարային հավաքների, դաշտային ելքերի ուսումնական կենտրոններում կամ զորամասերի հրաձգարանների համապատասխան տարածքներում:

ԵՐԿՐԱՊԱՀԻ ՄԵՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆԸ

Ծնվեցի մի երկրում, ուր դարեր շարունակ խոսել են հաղթանակների մասին եւ դարեր շարունակ պարտվել: Այն ժողովուրդը, որ ինձ շունչ ու հոգի տվեց, զորավարներ ծնող ժողովուրդ էր: Ծնում էր զորավարներ ու նվիրում այլ ժողովուրդների:

ՃՈՒՏՈՆ

1996թ. Բերձորում ծանոթացա քանդակագործ Ռաֆիկ Կարապետյանի հետ: Արդեն ծերունի՝ փարթամ բեղ-մորուքով վարպետը բազալտե քարից արծիվ էր քանդակում: Այն դարձավ 4 տարի առաջ ազատագրված Բերձորի՝ Քաշաթաղի շրջկենտրոնի առաջին հուշակոթողը՝ նվիրված Արցախյան ազատամարտում զոհված հայոց քաջորդիներին:

ԱՄՈՒՐ ԿԱՆԳՆԱԾ ԵՆՔ ՀԱՅ ԶԻՆՎՈՐԻ ԿՈՂՔԻՆ

Հայաստանը մոնոէթնիկ երկիր է համարվում, սակայն մեր երկրում եւս տարբեր ազգերի ներկայացուցիչներ են ապրում՝ եզդիներ, հույներ, ասորիներ, հրեաներ…