Մեր բանակի փայլուն հաղթանակների ամենավառ խորհրդանիշներից մեկը, թերևս՝ ամենավառը, հայի իսկական գենի կրողը, հայկական մշակութային ու հոգևոր կենտրոն Շուշին ազատագրած գեներալը, պայծառագույն անձնավորությունը, Արցախի և ՀՀ Ազգային հերոսը՝ գեներալ-մայոր Արկադի Տեր-Թադևոսյանը, մայիսի 22-ին կդառնար 82 տարեկան: Ամենահամեստ այս մարդուն ճանաչում ու սիրում էին բոլորը՝ մեծից փոքր: Նրա հերոսական ուղին հարուստ է ու խորհրդանշական: Մեր փառահեղ գեներալի մասին շատ է խոսվել ու դեռ շատ կխոսվի: Այսօր նրա մասին իր հիշողությունները կպատմի որդին՝ «Հայաստանի ԴՕՍԱԱՖ» համահայկական հայրենասիրական ՀԿ նախագահի տեղակալ, ՀՀ ԴՕՍԱԱՖ-ի «Սնայպեր» ՍՊԸ տնօրեն Հայկ Տեր-Թադևոսյանը:

ՀՀ պաշտպանության նախարարության համակարգում իրավաբանական բաժինը գործել է մինչև 2001 թ. մայիսի 11-ը, այնուհետև դարձել է վարչություն, և մայիսի 11-ը նշվում է որպես իրավաբանական վարչության ստեղծման օր։

«Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանի ասպետ, Օմարը պաշտպանած, Քարվաճառի մարտերը ղեկավարած հրամանատարներից մեկը՝ գնդապետ Արա Սարգսյանը, այսօր հանրապետության արևելյան սահմանագոտու պաշտպանության պատասխատուներից է, զորամիավորման հրամանատարի տեղակալը: Նրա խոսքն իր զինվորների մասին է՝ իր մարտական ընկերների.

2021 թ. մայիսի 15-ին Երևանում՝ «Սարգիս Մուրադյան» պատկերասրահում, բացվեց արցախցի գեղանկարիչ Նարեկ Ավանեսյանի «Ստեղծագործում է Արցախը» խորագիրը կրող գեղանկարների անհատական ցուցահանդեսը։

«Ես տղամարդկանց ղեկավարել եմ մարտական գործողություններում, վարել ուղղաթիռներ, ներդրումներ կատարել ֆոնդային բորսայում, ճանապարհորդել դեպի հեռավոր երկրներ, հիմնել և վաճառել բիզնեսներ և այդ ընթացքում հաջողություններ ու կորուստներ ունեցել: Բայց այս ամենից ոչինչ ինձ համար չի կարող համեմատվել հայր լինելու հետ: Իմ ծառայությունն օգնում է մյուս հայրիկներին այս երկրի վրա ամենաազնվական ձեռնարկի մեջ, որն է՝ աստվածավախ տղամարդկանց դաստիարակությունը»:
ՉԱՔ ՀՈԼԹՈՆ

Օրերս Ռուբեն Միրոյանի անվան N77 հիմնական դպրոցում հուշ-ցերեկույթ էր՝ նվիրված Արցախյան 44-օրյա գոյամարտում հերոսացած դպրոցի շրջանավարտներին:

Պատերազմի մեկնարկից հետո շատ հայորդիներ ներքին մղումով դեպի սահման էին ձգվում: Սրանք այն մարդիկ էին, որոնք խորապես զգում էին պահի կարևորությունը, չէին հապաղում ու չէին ընկրկում որևէ վտանգի առջև՝ խորապես գիտակցելով, որ մեր սերունդներին իր հոգատար գրկում պահող Հայրենիքը վճռական պահերին բոլորիս պաշտպանության ու հոգածության կարիքն ունի: