#25 (1396) 30.06.2021 – 06.07.2021
Հայկական բանակի առաջին նվիրյալ ռահվիրաներից էր Ջիվան Զավենի Աբրահամյանը։
1988 թ. փետրվարյան փոթորկալից եւ ոգեշունչ օրերին իսկ նա արդեն գիտակցեց, որ Արցախյան շարժումն անխուսափելիորեն հանգելու է զինական պայքարի։
Հայի ամեն մի սերունդ իր բաժին պատերազմն ունի, նույնիսկ՝ պատերազմները…
Աշխարհի մշտապես բզկտվող ու հարափոփոխ քարտեզի վրա քո տեղը, տեսակը, քո գոյը պահելու համար անվերջ պետք է մաքառես…
Ես այլ պատմություններ էի որոնում: Ես պիտի գրեի հետախուզական ջոկի հրամանատար Թաթուլ Հակոբյանի քաջագործությունների մասին… Բայց պիտի ներկայացնեմ ամենագեղեցիկ սիրո մի պատմություն։ Ավելի ճիշտ՝ ոչ թե ես, այլ Թաթուլի կինը՝ Անահիտը: Նա կասի, որ Թաթուլը կնոջն ու մեկուկեսամյա որդուն կյանքից շատ էր սիրում, հետո կպատմի, թե ինչպես այդ սերն ու իր կյանքը գիտակցաբար ու հոժարակամ զոհաբերեց հանուն Հայրենիքի:
Աշխարհում տեղի է ունենում համընդհանուր «պրոքսի» պատերազմ (վարում են ուրիշի ձեռքերով) անդրազգային և ազգային ընտրախավերի միջև։ Նպատակը նոր աշխարհակարգի ստեղծումն է, որում չեն լինի անկախ կառավարություններ և պետական սահմաններ։ Նպատակին հասնելու ռազմավարությունը կառավարելի քաոսն է՝ «գունավոր» հեղափոխությունների և հիբրիդային պատերազմների միջոցով։