Կապիտան Գևորգ Սահակյանի համար նկարչությունն իր տարերքն է, կենսակերպը: Ամեն կտավում զգում ես գույների աներեւակայելի արտահայտչաուժը:

Զրույց ԶՈՒ պատրաստության գլխավոր վարչության մարտական պատրաստության վարչության պետի տեղակալ, գնդապետ ՍԱՍՈՒՆ ԲԱԴԱՍՅԱՆԻ հետ:

Երբևիցե եղե՞լ եք Սրբասարի բարձունքում: Տեսե՞լ եք ամպերի սպիտակ քուլաները, որոնք երբեմն նմանվում են քարտեզի, կարծես՝ Հայաստանն է իր Մեսրոպյան այբուբենով… Մի հսկայական կտավ Հայաստան աշխարհի պատկերով…

Ծառապաշտությունը կարևոր տեղ է ունեցել հին հայերի հավատալիքներում և անհիշելի ժամանակներից փոխանցվել է սերնդեսերունդ։ Ծառապաշտությունը, որոշ ձևափոխություններով, գոյատևել է նաև քրիստոնեության ընդունումից հետո։

«Վերածնունդ կլինի»- մեկ տարի առաջ այսպիսի վստահություն էր հայտնել տիկին Արմինեն մեզ հետ հարցազրույցում։ Ուղիղ մեկ տարի անց այդ վերածնունդն արդեն իրականություն է։

Ճուտը բոբիկ էր մնացել։ Երկարաճիտ կոշիկների պոկված ներբանները ոլորվում, ոտքի տակից աջ ու ձախ դուրս էին ցցվում, ծիկրակում, լեզու ցույց տալիս։ Ճուտը ռազմավար պարանով կապել, կապկպել էր, բայց երբ գարնան անձրևներն սկսվեցին, բոլորովին անտանելի դարձավ՝ ցեխաջուրը լցվում էր կոշիկների մեջ։

…Նրանք ծանոթացել են տարիներ առաջ։ Էմանուել Էզուկամը խաղում էր Հայաստանի ֆուտբոլային ակումբներից մեկում, իսկ Լիլիթը լեզվի կենտրոնում հայերեն բանավոր խոսք էր ուսուցանում օտարալեզու հայաստանաբնակներին։ Ժամանակի ընթացքում էլ ձևավորվեց հայ-նիգերիական ընտանիքը, ու ծնվեցին Լիլիթի և Էմանուելի երեք զավակները։