Զինված ուժերում ծառայությունը և բանակի առօրյան ինքնին նպաստում են առողջ ապրելակերպին:
Ֆիզիկական պատրաստվածությունը, ըստ էության, զինվորական անձնակազմի կյանքի և մասնագիտական գործունեության անբաժանելի մասն է: Զինված ուժերում ծառայությունը կառուցված է զինվորների մեջ մարդկային ու բարոյական բարձր որակների ձևավորման, խիզախության, տոկունության, հայրենիքի հանդեպ պարտքը կատարելու գիտակցության հենքի վրա:

Հունվարի 30-ին երդման հանդիսավոր արարողություն է անցկացվել N զորամասում, որին ներկա են եղել զորամիավորման և զորամասի հրամանատարական կազմը, զինվորականներ, զինծառայողների հարազատները:

Հունվարի 27-ին ՀՀ ՊՆ «Մայր Հայաստան» ռազմական պատմության թանգարանի Հերոսների սրահում բաց դաս էր՝ Երեւանի Ծովակալ Իսակովի անվան N 132 հիմնական դպրոցի աշակերտները ներկայացնում էին Խորհրդային Միության նավատորմի հայազգի ծովակալ, գիտնական, գրող, Խորհրդային Միության հերոս Հովհաննես Իսակովի կյանքն ու գործունեությունը։

Զրույց ԵՊՀ հնագիտության և ազգագրության ամբիոնի վարիչ, հնագիտության գիտահետազոտական լաբորատորիայի վարիչ, պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Հայկ Ավետիսյանի հետ:

Արևելից կողմանց Հայաստանը կամ պատմական Արցախը առատ է շինարար հայ ժողովրդի քարակերտ մեծագործություններով։ Վերջինս հարուստ է հուշարձաններով, որոնցից շատերը երկար դարերի պատմություն ունեն։ Դիմանալով մի կողմից ժամանակի ազդեցությանը, մյուս կողմից՝ բազմաթիվ նվաճողների ավերածություններին, դրանք հասել են մեզ։ Մեծ Հայքի Արցախ աշխարհի Խաչենի իշխանության Մեծ Առանք գավառում, Խաչենագետի ձախ ափին, Արցախի լեռնային մասում, ներկայիս Արցախի Հանրապետության Մարտակերտի շրջանի Վանք գյուղից հարավ-արևմուտք Գանձասար լեռան վրա է գտնվում Գանձասար վանքային համալիրը։

Արմավիրի մարզի Տանձուտ գյուղում նշեցին մերօրյա հերոսներից մեկի՝ Անդրանիկ Շահնազարյանի ծննդյան 40-ամյակը։ Անդրանիկն իր մարտական ընկերների՝ Հարություն Անդրեասյանի, Սարգիս Հարությունյանի, Արմեն Մարտիրոսյանի, Սմբատ Ավետիսյանի, Ռոման Մարգարյանի, Հարություն Մկրտչյանի, Գևորգ Արշակյանի եւ Գարիկ Բարսեղյանի հետ մարտիրոսվեց Արցախյան 44-օրյա պատերազմում:

Զինվո՛ր որդիս, գրիչը վերցրել եմ, որ քեզ նամակ գրեմ, ու չգիտես ինչու, մանկության պատկերներ, ձայներ, դեմքեր են հայտնվել աչքերիս առաջ: Սիրտս քեզ հիշելիս ջերմացավ, ջերմացավ ու թռավ մանկություն: Հիմա էնքան եմ ուզում քեզ մի-երկու դեպք պատմել… Մենք տուն չունեինք, վարձով էինք ապրում Գյումրվա Սլաբոդկա թաղամասում, Պլպլան ժամի մոտ (ռուսական եկեղեցի էր, փայլուն գմբեթով)։ Իմ մանկության մեջ երկու իրական ապրում կար՝ կարիքն ու ցանկությունը։ Հիշում եմ՝ սայլերով քուսպ էին տեղափոխում, փոքրիկ կտորներով իրար վրա դարսած տանում էին, որ կերակրեին անասուններին։