Օրերս պաշտպանության նախարարության ներկայացուցիչներն այցելեցին Հայրենական մեծ պատերազմի վետերան, ավագ սերժանտ Ռոզալիա Աբգարյանի հյուրընկալ օջախը: Առիթը նշանակալի էր. հունիսի 17-ին տիկին Ռոզալիան թևակոխեց իր բովանդակալից ու հագեցած կյանքի երկրորդ հարյուրամյակը:

Գրիգոր Դավթյանը երեկ է իջել դիրքերից: Մարտկոցի հրամանատար է, ավագ լեյտենանտ: 25 տարեկան է, բայց արդեն երկու անգամ իր զինվորների հետ մասնակցել է մարտական գործողությունների: Պատերազմ է տեսել:

«Հատուկջոկատայինը մասնագիտություն չէ. հոգեվիճակ ու արժեհամակարգ է»,- ասում էր հետմահու «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանակիր, ՀՀ ԶՈւ հատուկ նշանակության N զորամասի գումարտակի հրամանատար, մայոր Մկրտիչ Հարությունյանը:

Սեպտեմբերյան կիրակին Տիգրանն ու Հասմիկն արդեն ծրագրել էին ինչպես անցկացնել, բայց առավոտյան զորամասից հնչած զանգը ոչ միայն հանգստյան օրվա նպատակները փլուզեց, այլ մի ամբողջ կյանքի… Պատերազմ էր…

Համազգային հայ կրթական ու մշակութային միության երևանյան գրասենյակի նախաձեռնությամբ հրատարակված պատկերագրքի վրա գրված է՝ «Ես եմ, ես կամ»:

Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն հայտնել է, որ հանրապետությունում ռուսական միջուկային զենքի տեղակայումն իր հրատապ խնդրանքը և պահանջն է եղել Ռուսաստանին՝ երաշխավորելու երկրի անվտանգությունը։ Նրա կարծիքով՝ հազիվ թե որևէ մեկը կցանկանա կռվել մի երկրի դեմ, որը զսպման միջուկային զենք ունի և ագրեսիայի դեպքում պատրաստ է կիրառել այն։

Մեծ Հայքի Սյունիք նահանգի 12 գավառներից էր Կովսականը, որ կոչվել է նաև Կուսական, Կոսական և Գրհամ՝ համանուն գլխավոր բերդի անունով։ Ստեփանոս Օրբելյանը նշում է. «Սյունիքի 8-րդ նահանգ, որն այժմ Գրհամ են կոչում»։ Ղևոնդ Ալիշանը գավառը նկարագրում է Բասուտ (Ծավ) և Ողջի գետերի ավազանում։