Նավթին փոխարինող վառելիքի փնտրտուքը մարդկությունն սկսել է տասնամյակներ առաջ՝ քաջ գիտակցելով, որ մոտ ապագայում «սեւ ոսկու» պաշարների սպառման հետ կանգնելու է էներգետիկ մեծ ճգնաժամի առջեւ։

Անցյալ տարվա վերջին Կալիֆոռնիայի համալսարանի գիտնականներն առաջարկել են հետաքրքիր մի տարբերակ։ Ինժեներական գենետիկայի օգնությամբ նրանք ստեղծել են մանրէներ, որոնք կլանում են ածխաթթու գազը եւ կենսավառելիք առանձնացնում։ Ի դեպ, վառելիքի ստացման համար բացի ածխաթթու գազից մանրէներին անհրաժեշտ է միայն արեւի լույսը։

ԼՂՀ պաշտպանության բանակի մայոր Օնիկ Գրիգորյանը Լեռնային Ղարաբաղի հանրային հեռուստատեսությամբ վերջերս հայտարարեց. «Որպես առաջին գծում երկար ժամանակ ծառայած սպա՝ ես հասկացել եմ, որ հակառակորդը կրակում է հիմնականում վախից, ավելի հաճախ՝ գիշերը: Իսկ մենք վախենալու ոչինչ չունենք. մեր դիմաց նույն բարոյալքված հակառակորդն է, մանավանդ որ մենք գիտենք, թե այսօր ինչ է կատարվում ադրբեջանական բանակում» (http://www.regnum.ru/news/1415594.html):

Իտալիայում գտնվող հայ բնակչության մասին առաջին տեղեկությունները վերաբերում են հայկական զորամասերին։ Հայկական մի զորամաս 6-րդ դարի կեսերին իր հետ Իտալիա է բերել բյուզանդական բանակի հրամանատար Ներսես Պատրիկը՝ նպատակ ունենալով Իտալիան ազատագրել գոթերից։ Առաջադրանքը հաջող կատարելուց հետո նա այնուհետ ջախջախեց ֆրանկներին ու ալամաններին, որոնք ներխուժել էին Իտալիա։ Փառապանծ հաղթանակներից հետո Ներսեսը նշանակվեց Իտալիայի փոխարքա (էկզարխ)։

Մարտական շատ կարեւոր խնդիրներ են դրված գնդապետ Արմեն Վարդանյանի հրամանատարությամբ գործող հակաօդային պաշտպանության զորամասի ստորաբաժանումների առջեւ։ Դիվիզիոնները, որոնք հաջորդաբար մարտական հերթապահություն են կատարում եւ պահպանում հանրապետության օդային սահմանները, պարտավոր են հնարավոր ագրեսիայի դեպքում ոչնչացնել հակառակորդի օդուժը եւ թույլ չտալ, որ այն մոտենա մեր սահմաններին, սպառնա ազգային բանակի զորամասերին եւ խաղաղ բնակչությանը։ Այս առաջադրանքները հաջողությամբ կատարելու համար զորամասն ունի թե՛ տարբեր նշանակության ու միմյանց լրացնող կայանքներ եւ թե՛ բարձրակարգ մասնագետներ։

N զորամասում արդեն ավանդույթ է դարձել Հայաստանի Ազգային հերոս, Արցախի հերոս Յուրի Պողոսյանի ծննդյան ու զոհվելու տարեդարձների առթիվ միջոցառումների անցկացումը: Հունիսի 12-ին` հերոսի զոհվելու օրը, կրկին մարդաշատ էր զորամասի շարահրապարակը: Ժամանել էին հերոսի հարազատները, մարտական ընկերները, մայրաքաղաքի համար 6 դպրոցի սաները, զորամասի նախկին հրամանատարները, հյուրեր:

Հայաստանի Հանրապետության պետական տոնացույցում իր պատվավոր տեղն ունի Պետական խորհրդանիշների օրը, այսինքն՝ մեր դրոշի տոնը, մեր զինանշանի տոնը, մեր օրհներգի տոնը։ Ես չգիտեմ՝ քանի հայ հունիսի 15-ին արթնացավ տոնական տրամադրությամբ, Հայաստանի Հանրապետության քանի քաղաքացի հասկացավ տոնի խորհուրդը եւ մտորեց անկախ պետականություն ու ինքնիշխան երկիր ունենալու բախտավորության մասին։

Ծնվել էր 1961-ին, Վոլգոգրադի մարզի Կոտովո քաղաքում։ Վերադարձել, Արցախի ազատամարտի տարիներին իր բնօրրանում եղել էր զինագործ, Խանձաձորի կամավորական ջոկատի, պաշտպանության բանակի վաշտի, զորամասի հրամանատար։ Մասնակցել էր Շուշիի, Մարտակերտի Կիչան, Սրխավենդ, Սեյսուլան, Մարաղա, Մարտունու Ճարտար, Հադրութի Խրմանջուղ, Ասկերանի Նախիջևանիկ, Խրամորթ, Խոջալու, Սառնաղբյուր գյուղերի ազատագրության մարտերին։