Թերթ
Էմիլյա Խաչիկյանը զինվորական է, ծառայում է զորամասի կապի բաժանմունքում: Նրա ամբողջ ընտանիքը՝ ամուսինը, երկու որդիները, ամուսնու եղբայրն ու քույրը 44-օրյա պատերազմը դիմավորեցին զինվորական համազգեստով:
«Մինչ օրս չեմ կարողանում ինձ ներել, որ չհասցրի միանալ սեպտեմբերի 27-ին Արցախ շտապող բժշկական առաջին անձնակազմին»,- այսպես է սկսվում իմ զրույցը Կենտրոնական կլինիկական զինվորական հոսպիտալի բուժքույր Մարիամ Կիրակոսյանի հետ:
-Պատրա՛ստ, համազարկով կրա՛կ…
Ու կրակում էր հրետանին։ Կրակում էր 44 օր շարունակ` պահելով վերջին բեկորը հայրենի հողի։ Մարտնչում էր հայ զինվորը` կռվելով մինչև վերջին զարկը իր սրտի։
Մարտի 24-ին հայ ժողովրդի լավագույն զավակներից մեկը՝ Կարապետ (Կարո) Քահքեջյանը կնշեր իր 60-ամյակը և կնշեր մեծ շուքով, սակայն արդեն 29 տարի է, ինչ Արցախյան ազատամարտի հերոսը, «Խաչակիրներ» կամավորական ջոկատի հիմնադիր-հրամանատարը Անմահ հերոսների աստղաբույլում է ու մեր ժողովրդի հիշողության մեջ։
Արմավիրի ուսումնական զորամասում 44-օրյա պատերազմում զոհված զինծառայողների հիշատակին եղեւնիներ են տնկվել, շուտով հերոս քաջորդիների անուններով նաեւ լսարաններ կանվանակոչվեն։
Հրադադարից մոտ 22 տարի անց՝ 2016 թ. ապրիլի 2-ից 5-ը, Ադրբեջանը ագրեսիա սանձազերծեց Արցախի դեմ: Հայկական դիրքերի վրա նետվեցին ադրբեջանական բանակի լավագույն ստորաբաժանումները ամենաժամանակակից մարտական տեխնիկայով, բայց անզոր եղան հայ զինվորների արիության դեմ: