Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Թերթ

«ԻՄ ԾՆՆԴԱՎԱՅՐՈՒՄ ԶԻՆՎՈՐԸ ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐ ՄՈՐ ԶԱՎԱԿՆ Է»

-Վարդենիսում տղաներին հայրերն են դաստիարակում,- ասում է զինակոչիկ Արա Գրիգորյանը,- ուրիշ էլ ո՞վ պիտի որդուն պատմի հայրենիքի, բանակի, սահմանների պաշտպանության, պատերազմի, տղամարդկային արժանապատվության ու էլի շատ բաների մասին, որ տղան պիտի իմանա Այբուբենն իմանալու պես:

ՀՐԱՆՏ ԴԻՆՔԸ՝ ՈՐՊԵՍ ՆՈՐ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՀԻՄՆԱԴԻՐ

Հրանտ Դինքի սպանության 15-րդ տարելիցի առթիվ թուրքերեն և անգլերեն հոդված է հրապարակել թուրք մտավորական, պատմագետ, ցեղասպանագետ Թաներ Աքչամը: Որոշ կրճատումներով ձեզ ենք ներկայացնում հոդվածի հայերեն տարբերակը:

«ՄԵԾՆ ՏԻԳՐԱՆ»-Ի ՀԵՐՈՍ ՏԻԳՐԱՆԸ

Տիգրան Արմենի Ավագյանը ծնվել է 1991 թ. փետրվարի 11-ին, Երևանում: 1997-2001 թվականներին սովորել է Երևանի թիվ 66 միջնակարգ դպրոցում, այնուհետև նրանց ընտանիքը տեղափոխվել է Արցախի Քաշաթաղի նորաստեղծ շրջանի հարավային թևի Իշխանաձոր գյուղ: Հակարի գետի ափերին է փռված Իշխանաձորը. արևելյան կողմում Թովմասարի հարթությունն է, որտեղով ճանապարհը տանում էր Ջրական ու Հադրութ:

ԹՇՆԱՄԻՆ

Մեկ ամիս է, ինչ նստած ենք նույն խրամատներում՝ մենք եւ մեր թշնամին։ Մեկ ամիս ձանձրանում ենք։ Հարձակման հրաման չկա ոչ մեր, ոչ էլ նրանց կողմից։ Թշնամու խրամատում հինգ հոգի են։ Առաջին օրը, երբ եկանք առաջավոր գիծ, հրամանատարը մեզ ցույց տվեց դիմացի բլուրն ու ասաց.
-Զգույշ եղեք, տեղի-անտեղի գլուխներդ դուրս չհանեք։

«...ՈՐ ՀԱՋՈՐԴ ՀԱՂԹԱՆԱԿՆԵՐԸ ՄԵՐԸ ԼԻՆԵՆ»

44-օրյա պատերազմի մասնակից Սարգիս Մանուկյանը Արմավիրի մարզի Մյասնիկյան գյուղից է: 2020 թ. ձմռանը զորակոչվել է բանակ, ծառայել Արցախում: «131» մարտական դիրքի խիզախներից է, այն դիրքի, որն առաջինը վերցրեց պատերազմի ծանր հարվածները: Սարգիսը հերոսական կռիվ է տվել Ջրականի առաջնագծում և վիրավորվել պատերազմի 15-րդ օրը: Ոտքը վիրահատել են Ստեփանակերտում, ծանր վիճակում տեղափոխել Գորիս, այնուհետև Երևան:

«ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ՏԵՐՆ ԷԼ, ԾԱՌԱՆ ԷԼ ՄԵՆՔ ԵՆՔ...»

Հրամանատարն առաջնագիծ տանող ամբողջ ճանապարհին իր դիրքապահ ծառայակիցների մասին է պատմում։ Ծառայակիցների և ոչ ենթակաների՝ անկախ ուսադիրներից: «Հայրենիքի տերն էլ, ծառան էլ մենք ենք». պատերազմի ամենամեծ դասերից էր։ Քառօրյա մարտական գործողությունների ժամանակ նա պաշտպանական շրջաններից մեկի հրամանատարն էր։

ԵՐԿՐԻ ՈՒԺԸ ԶԻՆՎՈՐՆ Է

Հայրս լավ արհեստավոր էր, նրան ամբողջ շրջանն էր ճանաչում. «Ոսկի ձեռքեր ունի»,- ասում էին հորս մասին։ Հայրս ապակեգործ էր, ինձ հաճախ էր տանում արհեստանոց։ Հրաշք էր անում. հրաշեկ բոցի մեջ հալչող գնդերը դառնում էին լույսի պես թափանցիկ, մաքուր ու փայլուն իրեր՝ սափոր, ծաղկաման, բաժակ…