Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Թերթ

ԿԾԱՌԱՅԵՄ ՈՒ ԿԱՊՐԵՄ ՀԱՅՐԵՆԻՔՈՒՄ

-Երկու տարեկան էի, երբ ընտանիքով տեղափոխվեցինք Մոսկվա: Մենք՝ Բախչինյաններս, բնիկ մարալիկցիներ ենք: Պապերս այգեգործներ են եղել: Մինչ անկախացումը կարողացել են իրենց բերք ու բարիքով տուն պահել, քիչ թե շատ բարեկեցիկ ապրել: Հայրս պատմում էր, որ սովետական կարգերի փլուզումից հետո երկրի սոցիալական վատ վիճակն է ստիպել, որ վերցնի ընտանիքն ու հեռանա: Ասում էր՝ մութ ու լույս տարիներ, օրվա հացի խնդիր, անապահովություն…

«ԲԱՆԱԿԸ ՈՒԺԵՂ ՈՒ ՍՐՏՈՏ ՏՂԵՐՔԻ ՏԵՂ Է»

Մեր եռագույնը բարձրացնելու եւ Հայոց հիմնը մոլորակով մեկ հնչեցնելու պատմական եւ երջանիկ բազում պահեր է մեզ պարգեւել Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն, աշխարհի եռակի չեմպիոն, ըմբշամարտիկ Արթուր Ալեքսանյանը: Օրերս Գյումրիում հանդիպեցի նրան, բայց հանդիպման առիթը ոչ թե մարզական ստուգատեսում աշխարհահռչակ մարզիկի հերթական նվաճումն էր, այլ նոր-նոր ավարտված զորակոչը:

ՊԱՐՏՔԻ ԶԳԱՑՈՒՄՈՎ

ՀՀ հարավարեւմտյան սահմանագոտու մարտական հենակետերից մեկում ծառայում է դիրքի ավագ, կրտսեր սերժանտ Գառնիկ Մուրադյանը: Գառնիկի զորացրվելուն հինգ ամիս է մնացել: Մարտական ծառայության մեջ աչքի ընկնելու համար զորամիավորման, գնդի հրամանատարների կողմից խրախուսված, շնորհալակալագրեր ստացած զինվորը, պարզվում է, հեղինակավոր Օքսֆորդի համալսարանի ուսանող է: Վեց ամիս էր հասցրել սովորել, երբ զինծառայության անցնելու ժամանակը մոտեցավ: Գառնիկը վճռեց կիսատ թողնել ուսումը, վերադառնալ ու պարտքը ժամանակին հատուցել հայրենիքին:

ՉՄԱՐՈՂ ՀԱՎԱՏ

Մեր բանակի երիտասարդ սպաներից է մայոր Մասիս Հակոբյանը: Զբաղեցրել է տարբեր պաշտոններ՝ դրսեւորելով զինվորականին հատուկ հմտություն եւ կարողություններ, նվիրված ծառայությունն էլ գնահատվել է բազմաթիվ պարգեւներով՝ Մարտական ծառայության մեդալ, «Դրաստամատ Կանայան» , «Ծովակալ Իսակով»…

ԱՊԱԳԱ ՍՊԱՆԵՐԻ ՀՈԳԵԲԱՆԱԿԱՆ ՊԱՏՐԱՍՏՈՒԹՅԱՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐԸ

Հոգեբանական պատրաստությունը կուրսանտների՝ զինվորական ծառայության նկատմամբ դրական հուզական վերաբերմունքի, դժվարությունների հաղթահարման ներքին պատրաստակամության, հուզակամային կայունության ձևավորմանն ուղղված նպատակային, կազմակերպված գործընթաց է:

ԴՈՒ ՊԻՏԻ ԵՐՋԱՆԻԿ ԼԻՆԵՍ

Աշխատասենյակում սպասում եմ Շուլի Հակոբյանին. նա «Մարտական խաչ» երկրորդ աստիճանի շքանշան ունի և գալու է, որ պատմի, թե ինչպես խոցեց մեր հողը մտած ադրբեջանցիների երեք տանկերը, և ինչպես զինվոր տղերքով փակեցին սահմանախախտ հակառակորդի ճանապարհը:

ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ ԿԻՆՈՊՈԵԶԻԱՆ

Հայրս զինվորական էր, նա պատերազմից վերադարձավ վիրավոր ու շատ շուտ մահացավ։ Հինգ տարեկանում զրկվեցի հորից։ Իմ կորուստներն սկսվեցին մանկությունից՝ կորցրի երկու եղբայրներիս, քրոջս…