Հուլիսի 2-ին մեկնարկեց ամառային զորակոչը: Հայաստան աշխարհի տարբեր անկյուններից կենտրոնական հավաքակայան են ժամանում զորակոչիկների առաջին խմբերը:

Ութ տարեկան էի: Ամեն աշխատանքային օր` ժամը 6-ին, անցնում էի ընտանիքիս արարողակարգի հիմնական պարտականության կատարմանը: Միջնեկ քույրս` Կարինեն, տաշտ էր բերում` դնելով այն հատակին փռված սրբիչի վրա: Ավագ քույրս` Ալվարդը, տաք ջուր էր բերում: Իսկ ես իմ փոքրիկ ձեռքերով սկսում էի լվանալ հայրիկիս հոգնած ոտքերը:

Էրիկ ջան, իրարամերժ զգացումներով է լցվել հոգիս` ուրախություն, հպարտություն, տագնապ. ծննդյան տարեդարձդ դիրքերում ես դիմավորելու, առաջնագծում, զենքը ձեռքիդ:

Իմ ու նկարիչ-զարդագործ Արտակ Թադեւոսյանի ծանոթությունն սկսվեց նրա նամակից.

«Բարեւ, Գայանե՛ ջան: Ես մասնագիտությամբ նկարիչ եմ, բայց արդեն մի քանի տարի է՝ պարպված պարկուճներից, զենքի կտորներից, զինամթերքի մնացորդներից զարդեր եմ պատրաստում»…

Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունն անակնկալների պակաս չունի: Ուժեղագույն հավաքականները խմբային փուլից սահուն մտան փլեյօֆյան փուլ ու նույնքան սահուն իրենց դրսեւորեցին, ասես ամեն ինչ հենց այդպես էլ պիտի լիներ:

Հունիսի 22-ին ՀՀ պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանը աշխատանքային այցով եղել է ՀՀ Գեղարքունիքի և Տավուշի մարզերում։

Օրերս ՀՀ ՊՆ «Բաղրամյան» զորավարժարանում անցկացվեց հրետանու զորավարժություն՝ մարտական հրաձգությամբ: Զորավարժության նպատակը մարտականին առավելագույնս մոտեցված պայմաններում հրետանավորների գործնական և մասնագիտական ունակությունները կատարելագործելն էր՝ մարտական պատրաստականության և ներդաշնակման աստիճանը, անհրաժեշտության դեպքում` նաև իրական ռազմի դաշտում առաջադրված խնդիրը գերազանց կատարելու համար: