Թերթ
Դուռը բացվեց, ու երիտասարդ զինվորականը ներս մտավ` «Մարտական խաչը» կրծքին: Մենք խմբագրի աշխատասենյակում «Հայ զինվորի» գալիք համարն էինք քննարկում: Մի քանի վայրկյան` եւ բոլորս նկատեցինք «Մարտական խաչը»: Ու ասես հրամանով` կտրուկ ոտքի կանգնեցինք: Զինվորականը շփոթված ժպտաց:
Որդիս՝ Արմենը, արդեն զինվոր է, ես՝ զինվորի մայր… ու թե ինչ հույզեր ու զգացողություններ են սրտիս, հոգուս մեջ, կարծում եմ, ինձ լավ կհասկանան միայն զինվորի մայրերը: Ամբողջ օրը, ինչ գործ էլ որ անեմ, առօրյա մեծ ու փոքր հոգսերի մեջ ուշքումիտքս զինվոր զավակիս կողմն են:
Հայոց բանակի քաջ ու անվախ զինվոր, գրում եմ քեզ այդ տողերը մեծ հպարտությամբ եւ անսահման ոգեւորվածությամբ:
Համացանցում ուշադրությունս մի տեսանյութ գրավեց. Իսրայելի հեռուստատեսության ուղիղ եթերից արաբ հաղորդավարուհին` աշխատանքից հեռացվելու վտանգն անտեսելով, անգլերենով հիշեցրեց` «Թել-Ավիվի քթի տակ՝ Սիրիայում, ցեղասպանություն` Հոլոքոստ է իրականացվում…
Վերջերս «Հայ զինվոր» թերթի լուսանկարիչ Արեգ Վարդանյանը «Էրեբունի» ավիացիոն բազայում էր: Գնացել էր հետեւելու ռուսական «Ստրիժի» խմբի բարձրագույն պիլոտաժի հնարքների կատարմանը:
Ծովի վրա մղած օդային մարտերում ցուցաբերած խիզախության և օդաչուական բարձր վարպետության համար նա ստացել է «Բալթյան արծիվ», «Բալթյան ծովի մրրկահավ», «Խիզախ բազե», «երկնքում որոտացող կայծակ» պատվանունները: