Դեռեւս վաղեմի ժամանակներից բժիշկները բանակի անբաժան մասն են կազմել։ Որոշ հին աղբյուրներում բժիշկը ներկայացվում է որպես «նետեր հանող»։

Հրետանին բազմադարյան պատմություն ունի։ Այն փոխարինելու եկավ Հին Արևելքի երկրներում՝ Եգիպտոսում, Չինաստանում և այլուր ծնունդ առած պարսպակործան տեխնիկային։

Տանկի նախատիպի հեղինակը, ենթադրաբար, նկարիչ, քանդակագործ, գյուտարար Լեոնարդո դա Վինչին է: Աշխատելով Միլանի դքսի համար՝ նա ստեղծել է զրահավորված մեքենա` հագեցած 8 զինվորների կողմից կառավարվող 36 հրազենով: Դա փայտե «արկղ» էր անիվների վրա՝ կրակելու համար հարմարեցված անցքերով։ Սակայն այս տեսակը լայնորեն չի օգտագործվել և շուտով մոռացվել է։

20-րդ դարասկզբին Գերմանիայում, Դանիայում, Բելգիայում, Հոլանդիայում տպագրված, ինչպես նաև ռուսական թերթերի էջերում հաճախ է գրվել օդաչու Արտեմ (Արտյոմ) Անդրանիկի Կացյանի՝ արտասովոր խիզախ մարդու մասին, որ հանրությանն ապշեցնում էր իր թռիչքային հմտություններով:

Գիտատեխնիկական և պաշտպանական գաղտնագրման պատճառով շատերին անհայտ է մեր նշանավոր հայրենակցի՝ իտալական ռազմական օդուժի գեներալ, պրոֆեսոր Տիգրան Միկելե Շիրինյանի անունը, որը Իտալիայի տիեզերագնացության հիմնադիրներից է։

Հայերը պատմական տարբեր իրադարձությունների հետևանքով սփռվելով աշխարհով մեկ, մշտապես ուժ են գտել վերածնվելու, արարելու և իրենց ավանդը ներդնելու գրեթե բոլոր ոլորտներում։ Ապրելով օտար երկրներում և ստեղծելով համամարդկային արժեքներ, նրանք երբեք չեն մոռացել իրենց արմատների և ինքնության մասին։

Հայրենիքը գերմանա-ֆաշիստական զավթիչներից ազատագրողներից մեկն էլ Մկրտիչ Արտեմի Մակարյանն էր, ով մարտական փառահեղ ուղի է անցել լեգենդար 409-րդ հայկական դիվիզիայում։