Թուրքիան եւ մի քանի այլ բռնակալ կառավարություններ չարաշահում են անդամակցությունը Ինտերպոլում՝ իրենց հակառակորդներին հետապնդելու եւ պատժելու համար։

Տարիներ շարունակ թուրքական կառավարությունը բազմաթիվ ամերիկյան ընկերություններ է վարձել Վաշինգտոնում՝ լոբբիստական գործունեություն ծավալելու և իր անունից հանրային կապեր հաստատելու համար:

Վերջին հոդվածներից մեկում Միացյալ Նահանգների պետքարտուղարության Կրոնական ազատությունների մասին տարեկան զեկույցի մասին նշել էի, որ «Թուրքիայում բոլոր կրոնական խմբերը, բացի սունի մահմեդականներից, տառապում են խտրականությունից և հալածանքներից….

Ադրբեջանի նախկին նախագահ Հեյդար Ալիևի երկրպագությունն այնքան չափազանցված է, որ ամերիկացի բլոգեր Անդրեաս Մոզերը Բաքու և Գյանջա կատարած այցի ժամանակ ամենուրեք բախվել է «մեծ առաջնորդի» հուշարձաններին և շենքերին:

Տասնամյակներ շարունակ թուրքական կառավարությունը չափազանցված պատկերացում է ունեցել հայկական սփյուռքի մասին` այն ներկայացնելով որպես համաշխարհային վիթխարի ուժ: Վերջին տարիներին Ադրբեջանը վարակվել է միևնույն վախով հայկական սփյուռքի նկատմամբ: Նախագահ Ալիևը «հայկական սփյուռքը» ներկայացրել է որպես Ադրբեջանի ամենամեծ թշնամի:

Ադրբեջանական իշխանությունները նկատի ունենալով ԼՂ զինված ուժերի հաջողությունները և այն հանգամանքը, որ Արևմուտքը և մասնավորապես ՆԱՏՕ-ն տվյալ պահին պատրաստ չէին իրենց ռազմական օգնություն ցույց տալ, ստիպված էին մայիսի 9-ին ստորագրել Բիշքեկի արձանագրությունը։

Ղարաբաղա-ադրբեջանական պատերազմը շարունակվում էր, և մինչև 1993 թ. վերջերը ղարաբաղյան ուժերն ազատագրեցին Մարտակերտի շրջանի ավելի վաղ գրավված շուրջ մեկուկես տասնյակ գյուղերը: Ղարաբաղյան ուժերի արագ առաջխաղացումը պայմանավորված էր Մարտակերտի ճակատը վերահսկող Սուրաթ Հուսեյնովի և ԱԺՃ-ի միջև առաջացած հակասություններով: