Սույն հոդվածը անդրադարձ է ադրբեջանական և ղարաբաղյան (լայն իմաստով` հայկական) զինված ուժերի ճակատային գծում վերջերս տեղի ունեցած արյունալի միջադեպերին, ինչը հանգեցրել է վառ արտահայտված խուճապի ադրբեջանական հասարակության բոլոր շերտերում, իսկ երկրի իշխանություններն այն օգտագործում են բնակչության շրջանում հերթական ռազմական պսիխոզ առաջացնելու համար:

Հյուսիսային Իրաքում բնակվող եզդիները հայտնվել են ֆիզիկական բնաջնջման եզրին: Փաստացի ցեղասպանության զոհ է դարձել շուրջ 600 մարդ: Իրենց «Իսլամական խալիֆայություն» անվանող իսլամիստ ծայրահեղականները չեն քաշվում նույնիսկ կտտանքներից, փաստեր կան կենդանի թաղումների մասին: Ծայրահեղականների նման վարքագիծը ստիպել է Միացյալ Նահանգներին վերանայել իրենց վերաբերմունքը այդ կազմակերպության նկատմամբ և նույնիսկ դիմել ռազմական գործողությունների:

ԽՍՀՄ փլուզումից ի վեր Ադրբեջանի ազգայնական իշխանությունների հավակնությունները չեն սահմանափակվում միայն Հայաստանի և Իրանի տարածքներով: Բաքվում գործուն քայլեր են ձեռնարկում հարևան Դաղստանի Դերբենդ քաղաքի ոչ միայն յուրացման, այլ, ինչու չէ, Ռուսաստանի Դաշնությունից զավթելու ուղղությամբ: Եվ եթե Թեհրանն ու Երևանը Բաքվի սանձարձակություններին համապատասպան հակահարված են տալիս, Մոսկվայում ոչ միայն լռում են, այլ նաև որոշակիորեն աչք փակում հարավային հարևանի փաստացի ագրեսիայի վրա՝ չկամենալով խարխլել տարածաշրջանային առանց այդ էլ փխրուն խաղաղությունն ու կայունությունը:

Ամերիկահայերը և ողջ աշխարհի հայությունն անտեղի անհանգստացած էին թուրքական «Հյուրիեթ» թերթում վերջերս հրապարակված՝ «Ամերիկայի թուրքերը «գլխավոր ծրագիր» են մշակում 2015թ.-ի համար» խորագիրը կրող հոդվածի պատճառով: Չպետք է զարմանալ, որ թուրքական կառավարությունը և նրա հետ կապված կազմակերպություններն ամբողջ աշխարհում լրջորեն պատրաստվում են հակազդելու Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի կապակցությամբ Հայաստանի կառավարության և Սփյուռքի կազմակերպած ոգեկոչման միջոցառումներին:

Թուրքիայի վարչապետ Էրդողանի՝ սեփական երկրի քաղաքացիների նկատմամբ իրավունքները համատարած ոտնահարելու և Հայաստանի, Կիպրոսի, Եգիպտոսի, Հունաստանի, Իրանի, Իրաքի, Իսրայելի ու Սիրիայի նկատմամբ վարվող արտաքին քաղաքականության ասպարեզում թույլ տրված կոպիտ սխալների պատճառով Թուրքիան կորցրել է աջակցության զգալի մասը, որ երբեմն վայելում էր Միացյալ Նահանգներում և ընդհանրապես աշխարհում:

Ուկրաինական ճգնաժամը արևմուտքին հնարավորություն է տալիս Եվրոպայի և Ռուսաստանի միջև գտնվող բուֆերային գոտում ռազմական նոր դաշինք ստեղծել: Միաժամանակ Ուկրաինան հանդես է գալիս որպես այս ծրագրի «նախերգանքը»` շեղելով Մոսկվայի ուշադրությունը ռազմաքաղաքական նոր դաշինքի ձևավորման քայլերից: Արևմտյան քաղաքագետների գնահատմամբ՝ նոր ձևավորվող ռազմական դաշինքի հիմնաքարը դառնալու է Լեհաստանը:

Հունիսի 18-ին Հայաստանի Հանրապետության նախագահ Սերժ Սարգսյանը պաշտոնական այցով Վրաստանում էր և խոսելով հայ-վրացական հարաբերությունների բարեկամական բարձր ոգու մասին` խիստ կարևորել է համագործակցության ամրապնդումն ու խորացումը բոլոր ոլորտներում: Երկրի ղեկավարը նշել է, որ հայ-վրացական գործընկերության հետևողական ամրապնդումը Հայաստանի Հանրապետության արտաքին քաղաքականության գերակայություններից է, ինչպես նաև մատնանշել, որ Հարավային Կովկասի տարածաշրջանում առկա փխրուն կայունությունն ու խաղաղությունը մեծապես պայմանավորված են Հայաստան-Վրաստան համագործակցության արդյունավետությամբ և ամրությամբ: