Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Հոգևոր-մշակութային

ՁԵՌՆԱՄԱՐՏ Ի ՍԵՐ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ

Այն աճում էր դանդաղ, տարածական շարժումներով մեկուսի կուտակվելով, առաջ մղվելով այն կետից, որտեղ մի ժամանակ ցած էր ընկել խուճապով։ Ցուցադրվում էր: Ամբողջ մարմնով: Զգում էր, որ արդեն իսկ բավական է իր ներկայությունը այնտեղ` ոռնացող դպրոցական տղաների շարքում: Ուղղակի չափից դուրս կլիներ նրանց նման գոռալ, իրեն ազատություն տալ, քանի որ հստակ գիտեր. հնարավոր չէր, որ նման որևէ արարք իր համար նշանակություն ունենար։

ՀԱՅՔ

1826-28 թթ. ռուս-պարսկական պատերազմի հերոսներից էր Հովհաննես Ասլանյանը։ Ծնունդով (1802) Աշտարակի շրջանի Բյուրական գյուղից էր, ծառայում էր ռուսական բանակում։ 1927-ի ապրիլին ռուսները մտնում են Երեւանի խանության սահմանները, եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Ներսես Աշտարակեցին, որպես հավատարիմ մարդու, Հովհաննեսին կարեւոր հանձնարարությամբ ուղարկում է իր աթոռանիստ Էջմիածին։

ԵՍ ՀԱՅԵՐԵՆ ՉԵՄ ԳՐՈՒՄ, ԲԱՅՑ ԱՇԽԱՐՀԻՆ ՆԱՅՈՒՄ ԵՄ ՀԱՅԵՐԵՆ

Վիլյամ Սարոյանը ծնվել է 1908 թ. օգոստոսի 31-ին ԱՄՆ-ի Ֆրեզնո քաղաքում՝ Արևմտյան Հայաստանի Բիթլիս քաղաքից գաղթած Արմենակ և Թագուհի Սարոյանների ընտանիքում։

ՌՈԼԱՆ ՄԱՐՏԻՐՈՍՈՎ (ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ)

1993 թվականին Սինգապուրի ավիացուցահանդեսում ռուսական ինքնաթիռները ներկայացնելու համար, որպես շարքային ռադիոտեխնիկ, գործուղվում է Ռոլան Մարտիրոսովը։ Սակայն արևմտյան հատուկ ծառայությունների ներկայացուցիչներն իսկույն հասկանում են, որ Մարտիրոսովը ամենևին էլ սովորական ռադիոտեխնիկ չէ։ Նա հայազգի ավիակոնստրուկտոր Ռոլան Մարտիրոսովն էր։

ՀԱՅՔ. ԱՄԵՆԱՓՐԿԻՉ ՎԱՆՔԻ ԱՎԱՆԴԱԶՐՈՒՅՑԸ

Ամենափրկիչ վանքը Նոր Ջուղայի հայկական գաղթավայրի տասներեք եկեղեցիների մեջ ամենահոյակապն է, կառուցվել է 17-րդ դարի երկրորդ կեսին։ Նրա յուրահատկությունն այն է, որ ունի երկառաստաղանի գմբեթ։

ԽԱԴԱՎԱՆՔ

Միջնադարյան Հայաստանի նշանավոր կոթողներից է Խադավանքը: Այն բացառիկ է ոչ միայն իր ճարտարապետական հորինվածքով, այլև հայտնի է որպես հայ գրավոր մշակույթի հնագույն կենտրոն, որտեղ գրվել, ծաղկազարդվել, պահպանվել են պատմական, մեկնողական, փիլիսոփայական, ծիսական, կրոնական բազմաթիվ ձեռագիր մատյաններ։

ՀԱՅՔ

Հայերը սիրել են իրենց հայրենիքի գեղատեսիլ վայրերից մեկը՝ Վանա լիճը, այն անվանել ծով եւ բազմաթիվ ավանդազրույցներ հյուսել նրա շուրջ։ Դրանցից մեկն այս է. լճի հատակում կա մի քարայր, որը կոչվում է Հայժ։ Այդտեղ հանգրվանում են բոլոր հայ դյուցազունների ոգիները, որոնք հսկում են քարայրում գտնվող մի հսկա ոսկե ձուլակտոր։ Այն կշռում է չորս հարյուր հազար ձիաբեռ եւ պատկանում է բոլոր աղքատներին։