Երբ քո երկնքին ես դարսդարսում եմ հույսերս լազուր
Ու միանում եմ լեռներիդ պարին, որ լույս ճառագեմ,
Հասկանում եմ, որ ոչինչ չի եղել քո ճամփին իզուր,
Որ ինքնությունս միայն քեզանով ես պիտի փրկեմ:

Տավուշի մարզի զորամասերից մեկի ակումբում գտնվող Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ Էդուարդ Արծրունյանի «Հայաստան» որմնանկարը վտանգված է և տեղափոխման կարիք ունի: Այս մասին է բարձրաձայնում նկարի համահեղինակ, նկարիչ Խաչիկ Հարությունյանը:
Այս մասին կարդացեք մեր թերթի հաջորդ համարում։

Հայը պիտի ապրի հակառակ դահիճներուն և հակառակ իր առյուծի աչքին տակ բուսած կորեկին։ Հայը պիտի ապրի ժողովուրդներու սիրազոդ մեկ ոսկի օղակն ըլլալու համար։ Այս է մեր բոլորի հույսը, հույս մը՝ որ մուրճով կռեցինք, ինչպես մեր պապերեն մեկուն նիզակը՝ որ նպատակին կդիմեր օդին և արևուն մեջ երգելով։

Քաշաթաղի հարավային Կովսական քաղաքը տարածքի բնակավայրերի համար դարձել է կենտրոն: Քաղաքի Թաթուլ Կրպեյանի անվան միջնակարգ դպրոցում սովորում են 116 աշակերտ՝ 12 համակարգ-դասարանով: Առաջին դասարան այս տարի ընդունվել է 14 աշակերտ, 12-րդում կա 6 աշակերտ: Դպրոցում գործում է նաև նախադպրոցական խումբ՝ 18 երեխայով: Կրթօջախում դասավանդում է 22 ուսուցիչ: Դպրոցն ունի նաև բնագիտական առարկաների լաբորատորիա, համակարգչային կենտրոն, համացանց, գրադարան:

Մեծ Հայքի Սյունիք աշխարհի Բաղք-Քաշունի գավառը, որը տարածված էր Որոտան գետի ավազանի անտառապատ սարահարթերում ու ձորակներում, լեռնալանջերին ու գետահովիտներում, դարեր շարունակ՝ մինչև 18-րդ դարի երկրորդ կեսը, եղել է հայոց բնօրրան: Դավիթբեկյան հերոսամարտից հետո, երբ թուլացան հայ մելիքները, մահմեդականներին հաջողվեց հայաթափ անել նաև այս տարածքների մի մասը և բնակեցնել հիմնականում քրդերով, որոնք մինչև 19-րդ դարի առաջին քառորդը վրանաբնակ կյանքով էին ապրում: Այնուհետև սկսեցին ապրել հայոց բնակավայրերում և անվանափոխել անունները:

Շուտով լույս կտեսնի տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, ՌԴ ռազմական գիտությունների ակադեմիայի իսկական անդամ Արկադի Երեմի Սարգսյանի մոնումենտալ աշխատության եզրափակիչ հատորը: Հեղինակի ինտելեկտուալ պոտենցիալի և բարձր պրոֆեսիոնալիզմի մասին են վկայում հրատարակված ավելի քան 240 գիտական աշխատությունները և 10 մենագրությունները:

Անիկ Սուքիասյանը ծնվել է 1935թ.։ Նա մեծացել է Քանաքեռի, ապա Նոր Բայազետի մանկատանը։ Անիկ Սուքիասյանի կյանքի լավագույն հիշողություններից են մանկատանը իր ամենասիրելի բանաստեղծի՝ Չարենցի աղջիկների հետ անցկացրած պահերը։ Անիկ Սուքիասյանը միշտ էլ բանաստեղծություններ է գրել, սակայն չի համարձակվել դրանք ցույց տալ որևէ մեկին։ Եվ ահա, առաջին անգամ, նրա բանաստեղծությունների տետրը դուրս է եկել գրապահարանից ու հայտնվել իմ սեղանին։ Դրանք հայրենիքի, բնության, մարդկային հարաբերությունների մասին անկեղծ տողեր են։ Եվ մենք ընտրեցինք զինվորին ու հայրենիքին նվիրված երկու ներբող։ Շուտով Անիկ Սուքիասյանը կտոնի իր 80-ամյակը։ Այս երկու բանաստեղծությունները, որ ներկայացնում ենք ընթերցողին, թող օրհնանք դառնան սահման պահող զինվորի համար և հնչեն իբրև շնորհավորանք Անիկ մայրիկի 80-ամյա տարեդարձին։